Disney filmlerini Quentin Tarantino yeniden yazsa
ortaya nasıl bir sonuç çıkardı? Peki, bu filmlerin hepsinde Samuel L. Jackson
boy gösterseydi durum nasıl değişirdi?
(BuzzFeed aracılığı ile)
quentin tarantino etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
quentin tarantino etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
10 film yapımcısının 10 favori filmi
İyi
yönetmenlerin/film yapımcılarının örnek aldığı ya da favori gösterdiği filmler
var. Flavorwire bu konu hakkında derlemede bulunmuş ve 10 film yapımcısının
favori gösterdikleri 10’ar filmi sıralamış.
Stanley Kubrick
I
Vitelloni (Fellini, 1953)
Wild
Strawberries (Bergman, 1957)
Citizen
Kane (Welles, 1941)
The
Treasure of the Sierra Madre (Huston, 1948)
City
Lights (Chaplin, 1931)
Henry
V (Olivier, 1944)
La
notte (Antonioni, 1961)
The
Bank Dick (Fields, 1940)
Roxie
Hart (Wellman, 1942)
Hell’s
Angels (Hughes, 1930)
Martin Scorsese
2001:
A Space Odyssey (Kubrick, 1968)
8
½ (Fellini, 1963)
Ashes
and Diamonds (Wadja, 1958)
Citizen
Kane (Welles, 1941)
The
Leopard (Visconti, 1963)
Paisa
(Rossellini, 1946)
The
Red Shoes (Powell/Pressburger, 1948)
The
River (Renoir, 1951)
Salvatore
Giuliano (Rosi, 1962)
The
Searchers (Ford, 1956)
Ugetsu
Monogatari (Kenji, 1953)
Vertigo
(Hitchcock, 1958)
Woody Allen
The
400 Blows (Truffaut, 1959)
8
½ (Fellini, 1963)
Amarcord
(Fellini, 1972)
The
Bicycle Thieves (de Sica, 1948)
Citizen
Kane (Welles, 1941)
The
Discreet Charm of the Bourgeoisie (Bunuel, 1972)
Grand
Illusion (Renoir, 1937)
Paths
of Glory (Kubrick, 1957)
Rashomon
(Kurosawa, 1950)
The
Seventh Seal (Bergman, 1957)
Francis Ford Coppola
The
Apartment (Wilder, 1960)
Ashes
and Diamonds (Wajda, 1958)
The
Bad Sleep Well (Kurosawa, 1960)
The
Best Years of Our Lives (Wyler, 1946)
I
Vitelloni (Fellini, 1953)
The
King of Comedy (Scorsese, 1983)
Raging
Bull (Scorsese, 1980)
Singin’
in the Rain (Donen/Kelley, 19510)
Sunrise
(Murnau, 1927)
Yojimbo
(Kurosawa, 1961)
Quentin Tarantino
Apocalypse
Now (Coppola, 1979)
The
Bad News Bears (Ritchie, 1976)
Carrie
(de Palma, 1976)
Dazed
and Confused (Linklater, 1993)
The
Good, The Bad, and the Ugly (Leone, 1966)
The
Great Escape (Sturges, 1963)
His
Girl Friday (Hawkes, 1939)
Jaws
(Spielberg, 1975)
Pretty
Maids All in a Row (Vadim, 1971)
Rolling
Thunder (Flynn, 1977)
Sorcerer
(Friedkin, 1977)
Taxi
Driver (Scorsese, 1976)
Edgar Wright
2001:
A Space Odyssey (Kubrick, 1968)
An
American Werewolf in London (Landis, 1981)
Carrie
(de Palma, 1976)
Dames
(Enright/Berkeley, 1934)
Don’t
Look Now (Roeg, 1973)
Duck
Soup (McCarey, 1933)
Psycho
(Hitchcock, 1960)
Raising
Arizona (Coen, 1987)
Taxi
Driver (Scorsese, 1976)
The
Wild Bunch (Peckinpah, 1969)
Guillermo del Toro
8
½ (Fellini, 1963)
La
Belle et la Bete (Cocteau, 1946)
Frankenstein
(Whale, 1931)
Freaks
(Browning, 1932)
Goodfellas
(Scorsese, 1990)
Greed
(von Stroheim, 1925)
Los
Olvidados (Bunuel, 1950)
Modern
Times (Chaplin, 1936)
Nosferatu
(Murnau, 1922)
Shadow
of a Doubt (Hitchcock, 1943)
Lena Dunham
Fish
Tank (Arnold, 2009)
Days
of Heaven (Malick, 1978)
Broadcast
News (Brooks, 1987)
Weekend
(Haigh, 2011)
(tie)
La Pointe Coure, Cleo from 5 to 7, Le bonheur, Vagabond (Varda)
(tie)
The Marriage of Maria Braun, Ali: Fear Eats the Soul (Fassbinder)
Picnic
at Hanging Rock (Weir, 1975)
(tie)
Straw Dogs (Peckinpah, 1971), Dead Ringers (Cronenberg, 1988)
Through
a Glass Darkly (Bergman, 1961)
The
War Room (Hegedus/Pennebaker, 1993)
Rian Johnson
8
½ (Fellini, 1963)
Brazil
(Gilliam, 1985)
F
for Fake (Welles, 1975)
Amarcord
(Fellini, 1972)
Fanny
and Alexander (Bergman, 1982)
M.
Hulot’s Holiday (Tati, 1953)
Scenes
from a Marriage (Bergman, 1973)
The
Thin Man (Reed, 1949)
The
Bad Sleep Well (Kurosawa, 1960)
Down
by Law (Jarmusch, 1986)
Christopher Nolan
The
Hit (Frears, 1984)
Twelve
Angry Men (Lumet, 1957)
The
Thin Red Line (Malick, 1998)
The
Testament of Dr. Mabuse (Lang, 1933)
Bad
Timing (Roeg, 1980)
Merry
Christmas Mr. Lawrence (Oshima, 1983)
For
All Mankind (Reinert, 1989)
Koyaanisqatsi
(Reggio, 1983)
Mr.
Arkadin (Welles, 1955)
Greed
(von Stroheim, 1925)
reservoir dogs (1992)
Senaryo:
Quentin Tarantino, Roger Avary(radyo diyalogu)
Oyuncular:
Harvey Keitel, Tim Roth, Michael Madsen, Steve Buscemi
Tür: Suç |
Gizem | Gerilim
Yıl: 1992
Süre: 99
dak.
Ülke: ABD
Dil:
İngilizce
IMDb
puanı: 8.4/10
Top 250:
#65
Ödül: 8 ödül, 6 adaylık
Quentin
Tarantino’nun soyguncular neler hisseder ve onların psikolojisi nasıldır gibi
sorulara cevap verdiği filmi Reservoir Dogs. Kompleks diyalogları güldürürken,
kana bulanmış zeminlerde adete insan beynini kaydırıyor. Kadın ihtiva etmeyen
filmlerin arasında olmasına rağmen orgazmın doruklarına adeta basit konusuyla
çıkarıyor.
Film, beş
kişiden oluşan bir soygun ekibinin, polislerin olay yerine erken gelmesinden
kaynaklanan başarısızlıktan sonra içlerinden birinin köstebek olduğunu düşünüp,
o köstebeği ortaya çıkarma serüvenini konu edinir. Profesyonel bir ekip olduğundan
gerçek isimler yerine renklerden oluşan isimleri kullanırlar. Filmdeki komik
diyaloglardan biri de bu isimlerin belirlenmesi sahnesinde geçer. Çünkü kimse
Mr. Pink olmak istemezken, herkesin dileği Mr. Black olmaktır.
Suç
işleyen insanların bir diğer yönünü görmemizi de sağlayan film her ne kadar
Tarantino’nun ilk filmi olarak gösterilse de aslında Reservoir Dogs üçüncü
filmidir. İlk film Love Birds in Bondage’dır fakat tamamlanamamıştır. İkinci
film olan My Best Friend’s Birthday 69 dakikalık bir kısa filmdir fakat çok da
başarılı olduğu söylenemez, herkesin kabulü de böyle bir yönetmenin sinema
camiasına böyle kült sayılacak bir filmle başladığıdır.
inglourious basterds (2009)
.jpg)
Bir Quentin Tarantino filmi.
Nazi döneminde Nazilere karşı Yahudi askerlerden oluşmuş ve “piçler” olarak
tanınan bir grup, bir sinema oyuncusu, Nazilerin önde gelenleri, Yahudi avcısı,
garip kişiler, ailesi gözleri önünde öldürülmüş bir kadın, kesişen hayatlar.
Savaş, dram kategorisindeki
filmin başrollerinde ise Brad Pitt, Diane Kruger ve Christoph Waltz var.
IMDb’de de en iyi filmler
arasında yer alan filmin puanı 8.4 ve bu puanıyla 91. sırada. Oscar sahibi
filmin 58 farklı ödülü ve 53 adaylığı da bulunuyor. Yapılan hatalardan dolayı
ara ara kahkahalara da yer verilen film 153 dakikalık muhteşem bir eser.
Filmin 2. Dünya Savaşı’nı
anlattığına dair yorumlara da Tarantino tarafından verilmiş bir cevap ise
şöyle: “… despite its being a war film, inglourious basterds is (my) spaghetti
western, but with World War II iconography.”
pulp fiction (1994)
Bir boksör, birbirlerine
deliler gibi aşık iki genç soyguncu, bir gangster, bir gangster karısı, bebek
bakıcısı bir adam, bebek konumundaki gangsterin karısı, ödemeyi geciktirenler,
Mc Royal’in komik hikayesi, bin bir çeşit absürt insan, bin bir çeşit farklı
kişilik, tek kesişme noktası.
Yazan, yöneten Quentin
Tarantino.
Oscar sahibi bir film, ayrıca
43 farklı ödül.Yaklaşık 450bin kişinin oylamasıyla 9.0 IMDb puanı ve top
250deki 5.lik.
Başarının kaçınılmaz olduğu
filmde başrolleri John Travolta, Uma Thurman, Samuel L. Jackson ve Bruce Willis
paylaşıyor.
1994 yapımı film 154 dakika.
Filmin müziklerine de
söyleyecek bir şey yok.
natural born killers (1994)
.jpg)
“Herkesin içinde bir şeytan
vardır. Bazıları bunu saklar, bazıları ortaya koyar. Bu onların kötü olduğu
anlamına gelmez.”
Hikâyesi
Quentin Tarantino’ya ait, senaryosu ve yönetmenliği Oliver Stone’a ait olan
1994 yapımı, şiddetin kötülüğünü şiddetle anlatan garip bir film. Absürt bir
aşk hikayesi ve doğuştan katil olanlar.
Film
çekildikten sonra Tarantino ile Stone arasında bir sürtüşme ortaya çıkmış,
Tarantino filmi beğenmemiş ve daha neler. Tartışmalar çok da gereksiz, çünkü
filmi beğenmek seyircinin işi ve filmin Tarantino tarafından beğenilmemesi de
an itibari ile pek bir şey ifade etmiyor. Stone hayranları “madem filmi
beğenmedi o zaman o çekseydi” dese de bu tartışmalardan çok filmi izlemek daha
akıllıca ve seyirciye sözü bırakmak yapılması gereken tek sonuç.
7.1 IMDb
puanlı film 118 dakika uzunluğunda. Filmin yıldızları ise Woody Harrelson,
Juliette Lewis, Robert Downey Jr. ve Tommy Lee Jones.