İstasyonda insanlar. Onlarca, yığın yığın. Ellerinde poşetler, valizler. Kalabalık içinde yalnız hissedenler, kimseyi gözü görmeyenler, kimse tarafından farkedilmeyenler, müzik dinleyenler, müzik sevmeyenler, insan sevmeyenler, siyaset bilmeyenler, okurlar, yazarlar,araştırmacılar, bir an önce yuvaya dönmenin heyecanını içinde büyütenler, büyümemişler, yetişkinler,paçaları çamur içindekiler, kızmışlar, küskünler, bir an olsun mutlu olduğunu hatırlayamayanlar, daima üzülmüşler, ot gibi yaşayanlar,gazete okuyanlar, gazeteciler, evinden kaçanlar, problemliler, problemlerini çözmüşler, öğrenciler, memurlar, para kaçıranlar, hortumcular, anneler, bebekler, düşmanlar, yazık etmişler, yazık olmuşlar, kötüler, iyiler,fikirlerini ağız kafesinden dökemeyenler, kovulmuşlar, komşular, sevgililer, sevgiliden yeni ayrılanlar, el ele tutuşanlar, sırt çevirmişler, kopya çekenler, fotoğraf çekenler, gar içindeki lokantada rakı içenler, şarap severler, iddaa oynayanlar, çekiliş çekenler, Ayşeler, Hüseyinler, siyah giyenler, beyaz giyenler, sağda duranlar, solda duramayanlar, solu sevenler, askere gidenler, ağlayanlar, hüzünlüler, beyinsizler, tuzlayıp beyin yiyenler, ingilizce öğrenenler, vizeden batırmış olanlar, diplomasını alıp iş arayanlar, üçüncü sayfadakiler, yıldızlar, venüsler, marslar… hepsi aynı istasyonda, pas kokan bu ıslak mekanda, şemsiyesi olanlar bu kahverengiliğe renk katıp, farklı şeyler düşünüp, bambaşka mekanlara yolculuk edecekler, yarınları olmayanların gözlerinde hissettiklerini beyinlerine son kez kazıyıp, oflayıp puflayanların soluk alışverişleriyle burunlarını kapatıp, farklı amaçlarla hareket edecek, ulaşmak için çıktıkları bu yolda, aynı tıngırtıya katlanıp, koridorlara çıkıp yasak olduğunu bildikleri halde sigara dumanını bu kalabalığın arasına salıp, yavaş yavaş hayatlarından bir anı daha tüketiverecekler. Parmak uçlarından saç teline kadar birbirinden tamamiyle farklı görünen, içlerinde farklı hayatlarını yaşayan bu insanlar, aynı yerde, dilim olarak zamanın aynı anında, aynı mermerlerin üzerinde, aynı havayı tenefüs ederek, aynı treni bekliyorlar. Gidecekleri yerler, gittiklerinde söyleyecekleri ilk heceler, gördükleri kişiler, hissettikleri, hissettirdikleri aynı kendileri gibi birbirinden farklı olacak.
Aynı dünya üzerinde yaşayıp farklılıklarını, bu dünya üzerinde kendi benlikleriyle yokluktan var edip, ölmek son düşündükleri oldukça, yaşayıp gitmek için…
