rahibeler ve çıplaklık

Arzuya aç beyinlerin kapalılığında bir kavanoz ve dibi görünmez, sığlığında derinlik. Apış arasında patlayacak volkanları dilerken her gün gecelerde, pencere kenarında kendini tatmin edenlerdir onlar. Genellemelerden uzakta, kapı aralarında kendi göğüslerini avuçlayanlardır. Ayıp olanı yapma aşkına, gördükleri uzuvları içlerine girerken gördükleri düşlerden uyanmak istemezler. Yakıcı kırmızılıklarda bulanıp kayganlıklara, deliklerde gezdirdikçe tırnaklarını, bedenlerini diğer dünyalara sakladıklarını unutup, kudururlar.

Kıvılcımlarında titremelerin, sürtündükçe duvarlarda, sallandıkça göğüsler boşluğunda dünyanın, kalp atışları olduğundan hızlıysa, insan zaaflarından yitirilmediğini düşündürür.

Çıplaklığını sergileyen bir vücut, uzuvları dikilirken bilmeden, karşısındakilerin salyaları akar, sürülürken fırçalar tuvallere yada iç gıcıklayıcı sesleri çıkartırken saman kağıtlarında kalemler, nefes alış-verişleri zorlaşırken ciğerlerde, köpürmeler oluşurken kasıklarda ve gözbebekleri büyürken, yakınlaşırken bakışlar erkeğin çıplaklığına, örtülü başın altından terler süzüldükçe enselere ve sırtlar kayganlaşırken, kokarken sıvısallık, saydamlığında odanın matlaşırken bedenler, rahibeler azgınlaşırken saniyelerde, erkeğin içindeki nefret dönüşürken kine, bacaklarından tutup sahip olma isteği beynini kemirirken adamın, odanın içinde koktukça çıplaklık, yapış yapış avuç içleri, göğüs arasından göbek deliğine inen karıncalar, ayakkabı içinde parmakların gerilmesi, işlevselliğini yitiren beyinler, dirilen loplar, şekil bulmaya başlayan resimler, akan zaman yapış yapış, akan tükürükler, akan kanlar ve süzülen vücutlar, tırnakların dişlere sürtmesi, inlemelere dönüşen nefesler, gözlerin geriye devrilmesi, yutkunmakta zorlanmalar, soyunmaya başlayan rahibeler ve okşamalar ve yalamalar ve ısırmalar…

Kalbe geçirilen hançerler gibi bacaklarda darbeler, morartmaya çabalayan vuruşların sebebi uzvun hareketlerinden kuduran bedenler ve alta geçmeler, üste geçmeler, titremeler, zıplamalar…

Dalgalanırken dünya, dalgalanırken göğüsler, boğanın boynuzunun yorulması ve doruk noktası, püskürmeler ve açılan ağızlar, dışarı çıkan diller, kapanan gözler…

Dünya bir kavanoz, onlar sürüngenler… Azgınlıktan önceye düşse kırık camlar, odanın içinde rahibeler, odanın içinde çıplaklık. Oluk oluk kanlar damarlarda, kapı arkasında bir meraklı, yazılanları arzulayan beyinler ve olmayacaklar, belki olacaklar…

devamı...

porno

Sabah ereksiyonu kıvamında, olduğu gibi masum görünmeyen dokunuşlar, sevişme ile düzüşme arasındaki o incecik çizginin bir an olsun kırılmasıyla oluşan fışkırmalar, anal ve oral kavramların lapalarla kaplanması, uçkuru düşüncelerin yavanlığında romantizm ve inişli çıkışlı bol sürtüşmeler…

Edepsizce açılan bacak arasında yapış yapış dudaklar ve mahzenini arayan bir dil dışarıda, salgıların sarhoş eden kokusallığı baş döndüren pürüzsüzlükte bacaklara sürtünen sivri sakallar, ellerin tepelerde gezinme şevki, madenleri keşfetmesi ve içe dalış hareketleri…

El el görevi yapmaz olur, bacaklar bacak… Sulanan ağızdan akan tükürükle yıkanan delikler kayganlaşırken okşamalarda, yüreklerden akan kanla beyne sıçrar hissiyat ve edebin ta dibine vurulur bilmeden. Salınan göğüsler alınırken ağız kafesine avuçlanan loplar çekilir kendine doğru ve otururken erkeğin kucağına kadın, açar gizemlerini her nefes alışında.

İnlemeler delip geçerken duvarları, pozisyonlara bakar zevk almak, omurgadan bastırılan avuç içi kaydıkça kayar aşağılara ve bacak arasında duraklamalar, zevkin doruk noktasına çıkmasından önce kalp atışları arttıkça artar, kaburgalar şikâyetçi bu durumdan.

Ön-arka, in-kalk, nefes al-nefes ver, ileri-geri…

Odanın içinde bacaklarını erkeğin omuzlarına atmış bir kadın, odanın içinde vajinal kokular, odanın içinde inlemeler, terler, kollar, ağızlar, odanın içinde organını kadının içine sokan bir adam, odanın içinde zevk, odanın içinde edepsizlik, odanın içinde ahlaksızlık…

Odanın içi çıplak, bedenlerin dışı çıplak, odanın dışı çıplak, bedenlerin içi sıcak…

Düzüşen beyinler var sıvısal kavramların derinliklerinde, kumlarından korunmak için kumsallarından kaçaduran kayganlıklarında, ölümlerinden yaşam beğendirmek için durmadan zıplıyorlar birbirlerinin üzerlerinde, organlarını her buldukları deliğe sokuyorlar, korkularının kılıçlarından kaçamadıklarında da suçluyla suçsuzun sorgulandığı bu savaşta “biz suçluyuz” diyorlar.

Göğüs denilen kırmızı bir elma, sapından tutulup çekilse kütürdeyecek, ısırılsa akacak ağzımızın suyu, boşalacağız.

Biz düzüşmesek neye yarar, beyinlerimiz durup durup düzüşürken her an.

“Biz suçluyuz!”

devamı...

bay aklı-apış-arasında

Yaktığı iki sigaranın birini C.C.’ye verdi.

‘Böğürtlen’ dedi Chris içinden. Kaygan ve tatlı rujun dilinde bıraktığı ulaşılmaz haz, ciğerlerine doldurduğu dumanla beynine ulaştı. Kapkaranlık ortamı aydınlatan saniyede bir flaşlar; yüzlerce içkinin içinden geçerken sarhoş olan ışık huzmeleri, omuzlarda, boyunlarda alınan soluklar; nefes alışları, nefes verişleri. Bacak aralarında gezinen bakışlar ve hoplayan göğüsler eşliğinde boşalan bir müzik. Yoğun dumanın içinde mideye inen onlarca sıvı, çökmüş göz kapakları, iğne izleriyle dolu kollar, birbirini bulan dudaklar, kırmızı, boya, topuklar ve bacaklar. Bir ortamda bulunan nesneleşmiş varlıklar. Konsepti oluşturan biblolardan farksız yavaşça salınan kızlar.

Buzlu bardağın içinde içilmeyi bekleyen bir İskoç viskisi, kıvamsal yapıtaşlarından ayrılmayı bekleyen alkol ve hazzı dorukla taşıyan aromalar. Morumsu dudakların üzerinden ıslak dilin üzerinden süzülen bir sıvı.

“Hey, yavaş ol Minerva...” dedi C.C. kızın kolunu tutarak “…süt içmiyorsun güzelim.”

“Karışma bana!” dedi kolunu çekiştirirken “Oturmaya gelmedik buraya.”

Bilmiş bakışlarını kızın göğüslerine dikmiş vaziyette “Ne için geldik?” diye sordu.

“Ah Chris, yanından geçen kızların kıçlarını nasıl süzdüğünü görmek için gelmedim…” dedi gözlerini göğüslerine dikmiş olan C.C.’ye “…hele hele bütün gece göğüslerime bakıp, eve dönünce beni düşünerek boşalasın diye de gelmedim. Eğlenelim bu gece Chris, hayat çok kısa, baksana.”

Bakışlarını loplardan kızın gözlerine kaldıran C.C. “Her zaman bu kadar seksi olmak zorunda mısın?” diye sordu kızın beline dolanırken. “Bu gece sana neler yapabileceğimin farkında bile değilsin.”

“Piçten başka bir bok değilsin Chris Cave. Kıçını kurtarmak için bana yalvaracaksın bu gece.” dedi Minerva, C.C.’in bacak arasını yoklarken.

“Bakın burada kimler varmış?” dedi Marla. “Bay aklı-apış-arasında ve bayan tuzağa-düşmüş-keklik”

Dudaklarını Minerva’nın ağzından çıkaran C.C. karşısında duran sütun bacaklara “Bu ne şeref Marla.” dedi ve içkisinden bir yudumu midesine indirdi.

“Kim bu sürtük?” diye sordu Minerva C.C’in kulağına fısıltıyla.

“Anlaşılıyor ki bu gece de yatak gıcırtısından uyuyamayacağız.” dedi Marla, sırıtarak.

“Tanıştırayım, Marla…” dedi Minerva’ya, “…ve bu bayan da…” derken Marla C.C.’in sözünü kesti.

“Bayan keklik, neyse Chris, seni görmek çok güzeldi dememi beklemiyorsun sanırım, ben gidiyorum, ortam beni hiç sarmadı.” dedi ve gitti.

“Kim bu kendini beğenmiş sürtük ve bana neden keklik dedi?”

“Kendisi komşum olur ve boş ver. Dediğin gibi kendini beğenmişin tekidir.”

“Neyse, hadi sana gidelim bebeğim, yapacak daha çok işimiz var.”

‘Marla, gece düşlerimin başkarakteri, kasıklarımın ateşi…’ diye düşündü C.C. kabaran hatıralarıyla. ‘… baş ağrılarım, sızılarım. Bunların tek sebebi bacakların olmasa gerek, göğüslerin, gözlerinin içi, boyalı dudakların ve her an sırtıma geçirecekmişsin gibi duran tırnakların. Bir gün gelecek ve yatağımda bana eşlik edeceksin, sigaramı sen yakacak ve kucağımda sen oturacaksın. O gün geldiğinde, tüm benliğimde toplanan hisler vücuduna fışkıracak. Evet, bunu biliyorum, tanrıyla yüzleşeceğim gün o gün olacak!’

Anahtar deliğe girmeden öpüşmeye başladılar. “Piç herif!” dedi Minerva, “Zıplat beni.”

Dilleri birbirine dolanırken aklından Marla’yı defetmeye çalışan C.C. kasıklarındaki ateşi küle çevirmek için anı yaşamaktan başka bir çarenin olmadığını fark etti ve kendini gecenin pistine bıraktı.

Barda Marla’nın söyledikleri ve bakışları ve bacakları ve dudakları aklına geldikçe daha da hızlanıyordu. Şehvetle acının karışımı çığlıklar atan Minerva’nın hoplamalarına karışan yatak gıcırtısının sesini duydukça daha da kuvvetleniyor, rötar yapmış uçağın sabırsızlığıyla kendinden geçiyor, hırıltılarına ohlamalar karışıyordu.

Alt katta sinirden geberen Marla’nın surat ifadesini görmek için kıçını bile açardı sokakta.

Elinde sigarası gürültüleri duymamaya çalışan alt kat komşusu Marla’nın, sinirleri en zirvelerde kayak yapmaya başladığında ağzından püsküren sözleri şuydu: “Bir kızı düzerken bu kadar zıplamana gerek yok Chris Cave!”

Bunları duymuş gibi C.C. daha çok bağırmaya ve zıplamaya başladı. ‘Seni de böyle düzeceğim Marla!’ diye geçirdi içinden...


uslu bir çocuk olup buraya tıklarsan Chris Cave'in diğer maceralarını bile okuyabilirsin.
fotoğraf buradan alınmıştır.

devamı...

trajikomik vaka

“Rüyadayken yüksek bir yerden düşmek gibi bir his var içimde, ben buyum diyebiliyorum kendime. Ben buyum, kahrolasıca, gerektiğinde utanmadan düşebildiğimi söyleyebilen, idealleri doğrultusunda laf dalaşına girip savımın doğruluğunu kanıtlayana kadar dilimdeki tüyleri hatta kıçımdakileri bile bitiren biri. Mutluyum, gözümde yaşlar, gibi bunalım takılıp da hissetmedikleri doğrultusunda küçücük hayatlarını harcayaduran insanların da ciğerini sökesim gelir…”

Onun adı Chris Cave, ve bir yarışmaya katılıp, yağlı saçlarını geriye doğru taramış sunucu ona “Eğer büyük ödülü kazanırsanız Bay Cave, ne yaparsınız?” diye sorsa bu cevabı verir ve şöyle devam ederdi: “…ki zaten hiç yapmadığım bir şey değil. İşte büyük ödülü kazanırsam da kazandığım paranın bir kısmını bu gibi kişilerin deliklerine sokacağım.” Bunu söyler söylemez de para verip, bilet almış ve sırf televizyon furyasında silinmez sayfalara kazınmak için daracık kırmızı koltuklarda oturan ve kamerayı gördüğünde el sallama gibi bilinç dışı hareketlerde bulunan izleyiciler, ilk önce suratlarındaki donukluğun farkına varmadan bir dakika boyunca mala bağlayacak ve küçük beyinlerinde köşeli jetonlar ulaşması gereken yere ulaştığında da küçük bir tebessümle sırıtacak ve dudaklarıyla kulakları arasındaki o uçsuz bucaksız mesafe giderek azalacaktı.

Ama büyük ödülü kazanmamıştı çünkü yarışmaya katılmamıştı, katılabilitesi yüksek olmasına rağmen yatağının kenarına oturmuş, elinde sigarası, birasını yudumlarken yatağının tam karşısındaki elektrik faturalarının sebebi televizyona gözlerini dikmiş, ‘bu salaklar ne yapıyor?’ diye içinden geçiriyordu. Zevk verici bir şey bulana kadar Marla’nın yeni ağdalanmış bacaklarını düşünedurmuş, medya denen hedenin dibine vurmak için o hiçbir zaman basılmaması gereken, üzerinde bir daire ve dairenin içinde düz bir çizginin bulunduğu düğmeye basıvermişti. Elinde tuttuğu uzaktan kumandadan çıkan ışınlar televizyonun bilimum bilmem kaç yerindeki sensörler tarafından algılanmış ve dikdörtgen kutunun içine, kim kime ne yapmış, nerde yapmış, çok mu acımış, sorularının döndüğü dünya bir anda batıdan doğan ay gibi gömülüvermişti. İlk önce her zaman olduğu gibi podyumda frikik veren hatunları aramakla geçmiş fakat ‘hatunların artık yatma vakti gelmiştir’ diye düşündüğü için garip reklamlarla dolu bu yarışma programına kendini kaptırıvermişti.

‘İnsanlar ne garip…’ diye düşünmüştü. ‘…kim köpeğine kemik şeklinde makarna alır ki?’

Evet, neden insanlar köpeklerine kemik şeklinde makarna alırdı ki? İnsanlar neden köpeklerine makarna alır? Kemik şeklinde olması köpekler için savunma mekanizması kırıcı özellik göstermesi için midir? Köpekler salak mıdır? Yoksa insan postuna bürünmüş köpekler midir makarnaya kemiş şeklini veren?

Bunların hepsini sigara dumanıyla falloş olmuş beynine soran C.C. birasında kocaman bir yudumu midesine indirirken zapladığı bir kanaldaki sorulan soruları duyunca, zaten yeterince pis olan halısının üzerine kusarcasına böğürdü. Neydi bu olanlar? Yoksa bu televizyon denen şey vizyonluktan vazgeçip telekızlığa mı soyunmuştu?

“Hera’nın annesi kocasının rızasıyla striptiz barda bacaklarına kıllı erkeklerin dokunmasına izin verirken, tüm yaptıklarının geçip derdinden kaynaklanan bir sorun olduğunu düşünmüş ve ‘madem ben bacaklarımı kıllı erkeklere elletiyorum sen de kıçını ibneler elleteceksin’ diyerek kocasının kalp krizinden ölümüne sebep olmuştur. Hera da bu sırada babasız kalmanın verdiği mutlulukla erkek arkadaşını evine almış, sabaha kadar avazı çıka çıka kendini erkek arkadaşına düzdürmüştü. Sabah, gecenin verdiği yorgunlukla bir gözü kapalı uyanan Hera’nın annesi kızının okula geç kaldığını düşünmüş ve uyandırmak için onun odasına doğru yönelmişti. Kapıyı açar açmaz gözleri fal taşı gibi açılmış ve merhum kocasının silahını almak için yatak odasına gitmişti. Odaya vardığında yatağın içinde yatan birini fark etmiş ve dün gece onu eve bırakan adamın koynuna girdiği gerçeği kafasına dank etmişti. Eline aldığı silahla daha uyanmamış ama muhtemelen gece onu düzen adamı bir kurşunla öldürmüştü. Silahın sesine koşarak gelen kızı ve onu düzen sevgilisini karşısında gören anne, hiç düşünmeden kızını düzen çocuğu iki kurşunda öldürmüştü. Annesinin yaptığına akıl erdiremeyen Hera, olduğu yerde kalakalmış ve cinnet geçirmişti. Akıl sağlığını yitiren Hera şu anda meşhur bir akıl hastanesinde yaşam mücadelesi vermekte, anne meşhur bir ceza evinde yaşam mücadelesi vermekte, Hera’nın annesini eve bırakan ve düzen adam, Hera’nın babasının ölümüne sevinip eve davet ettiği ve bir gece boyunca kendini düzdürttüğü çocuk ve merhum baba, meşhur bir mezarlıkta kabir azabı görmektedir.

Yukarıda verilen trajikomik vaka hakkında aşağıdaki savlardan hangisi yada hangileri doğrudur?

i.                     Vaka sırasında toplam üç el ateş edilmiştir.

ii.                   Vakada en az suçlu olan Hera’yı düzen çocuktur.

iii.                  Hera’nın babasında göt korkusu vardır.

iv.                 Hera’nın annesinde selülit yoktur.

v.                   Hera, sırf annesi onu da öldürmesin diye deli taklidi yapmaktadır.

vi.                 Vaka’nın sonu boka sarmıştır.”

Bu soruyu gören, hayatında başına gelmedik bir olay kalmamış, gerektiğinde korkak gibi topuklayıp bir de bunu ulu orta yerde komik bir olaymış gibi anlatan Chris Cave, şunu diyebildi: “Tanrım!”

Sorunun doğru cevabını merak etmesine rağmen içinin geçmesiyle yataktan, tereyağından kayarmış gibi kaydı ve garip dünyanın garip rüyalarını görmek ve düşmek hissini yaşayabilmek için gözlerini yumdu.


chris cave'in diğer maceraları için burayı tıklayabilirsin.
fotoğraf buradan alınmıştır.

devamı...

düzüşen filler

C.C.

Chris Cave. Onun hakkında bilinen ender bilgilerden biri bu. Takma bir isim. Ve bir de yakışıklı, düzgün ve fazla belli olmayan karın kaslarının olduğu, cinsiyetinin erkek, boyunun 1.76 ve saç renginin koyu kahve olduğu. Belki de siyahtır. Dar pantolon giymeyi seviyor, sigara belki de tek vazgeçilmezi. Uyuşturucu kullanıp kullanmadığı bilinmeyenler arasında fakat içki içmeyi seven birisi.

Küçükken annesinin ona süt verip onu kucağında uyuttuğu, babasının sigara içerken yakalayınca bir sigara da kendisinin yakıp beraber içtikleri, matematik dersinden nefret ederken psikoloji dersinden tam not aldığı, ayakkabı numarasının en fazla 42 olacağı, işerken sarışın değil esmer kızları düşündüğü, ayda en az on iki defa seviştiği, en iyi düzme biçiminin arkadan olduğunu düşündüğü ya da tatlının yanında krema değil de vanilyalı dondurma sevdiği, bunların hepsi ama hepsi bir muamma.

Chris Cave, kesinlikle birlikte kullanılması gereken iki kelime. Feci derecede sikici.

Karanlık odanın içinde bir nefes alışı, sessizlik, karanlık odanın içinde bir nefes verişi.

Dudakları arasına sigara tutuşturuyor ve eline aldığı zippoyu ateşliyor. Bir anda karanlık odanın içinde bir yatak, bir televizyon, bir sandalye, bir bira şişesi ve yarı çıplak bir erkek can buluyor. Tuvale kazınan yağlı boya gibi hepsi aynı bokun laciverti. Ciğerlerini dumanla dolduruyor, alnına düşen kakülleri var ve bunlar, ona bir hayli karizma katıyor. Yakışıklılığı kişiden kişiye farklılık gösteriyor. Kimilerine göre muhteşem, kimilerine göre enfes ve kimilerine göre düzücü.

Karnı normalden biraz şiş ve birayı her yudumlayışında daha çok çişi geliyor. Işık yanıyor. Mis kolu bir dünya burası, tuvalet.

Kapıyı kapatınca kapının arkasındaki oyuk dikkatini çekiyor.

-Kancık karı.

Evine gelen Marla yaptı onu, hem de tuvalet fırçasıyla. Aslında C.C.’nin yapmak istediği Marla tuvaletini yaparken yanına gidip, pantolonunu çıkarıp Marla’nın ağzına vermekti. Düşündüğüne göre Marla bundan büyük bir zevk alacak, içinin yağları eriyip kızaracak ve dizlerine kadar indirdiği siyah, dantelli külotunu onun kafasına geçirip klozetin üzerine oturup bacaklarını açacaktı. Ama işler her zaman C.C’in düşündüğü gibi yürümüyor. Kapının koluna bastığında kapının kilitli olduğunu anladı ve içeriye girmeye çalışan C.C’in zorlamalarını gören Marla “Siktiğimin çocuğu, aşağılık herif. O kapıdan uzaklaş yoksa seni götten sikerim.” Dedi ve eline geçirdiği ilk şeyi kapıya fırlattı.

Aslında biraz daha zorlasa ve “Sik beni Marla!” deseydi belki de durum hiç de böyle olmayacaktı. Marla kapının arkasında soyunacak, kapıyı açar açmaz C.C.’in üstüne atlayacak ve tüm apartmanı sese boğarak düzüşeceklerdi ya da C.C. kapıyı zorlayacak, Marla kapıyı açacak ve eline geçirdiği her türlü kesici, delici, yakıcı, kırıcı, parçalayıcı ya da sikici aleti C.C.’in kafasına atacak ve yerde yatan C.C.’in üzerine geçip iki bacağını açarak “Şimdi de sikin kalkıyor mu?” diye soracaktı. Bunların hepsi ünlü düşünür C.C.’in kafasında tasarladığı yeni filmiydi. Sahnelerinde sokak aralarında kendisini pazarlayan kancıklar ve kendisinin oynadığı ve defasında “Düz beni C.C.” diye biten kısa soluklu uzun filmlerdi. Fakat yaşadığı filmde senaryo kendisine değil tanrıya ait. Ne kadar düzse de bir o kadar da düzülür çünkü. O, Chris Cave. Görselliği hariç kağıt üzerinde hangi sıfatlarının yazılı olduğu bilinmeyen adam.

İşiyor Marla’yı düşünürken. Klozet kapağına oturuşunu ve Marla’nın o ince belinden tutup onu kucağına yavaşça indirişini hayal ediyor. Kamışı alevlenmeye başlıyor bu esnada. Klozetin içine işemekte zorlanıyor.

Odasına çekildiğinde televizyonda bir belgeselin olduğunu görüyor, bir elinde sigara diğerinde bira. O da ne? Onlar fil olmalı. Tanrım, filler düzüşüyor. Kaç yılda bir yaptıklarını sorguluyor kendi kafasında ve ister istemez fillere acıyor. Dünyayı inleten yürüyüşleriyle düzüşmeleri bir hayli korkunç ve gülünç geliyor ona.

-Fantezi yap biraz, hortumunu kullan, okşa onu.

‘Hayat, ne garip’ diye düşünüyor içinden. Sigarasını her yudumlayışında Marla’nın içine giriyormuş gibi bir his uyanıyor apış arasında. Alevlenen volkanı söndürmek için kuvvetli ırmaklar gerekli ona.

-Sizin sikinize de kelebek konuyor mu?

Telefonu titreşiyor. Tanrım, arayan Gretchen. Üç gece önce düzdüğü kaltak. Alevini bu gecelik söndürebilecek fahişe.

-Alo.

-C.C. nasılsın?

-İyiyim, diyor tanımamazlığa vuruyor, siz kimsiniz?

-Hey sıkı çocuk aşk olsun, benim, Gretchen. Hatırlamadın mı? Üç gece önce belime boşalmıştın.

Fillerin düzüşmesi gerekir, neslinin devamı için bunu her yıl üşenmeden gerçekleştirmeleri ve yeni yeni gri yavruları dünyaya getirmek gerekir. Chris Cave’in de düzüşmesi gerekir. Doğmayacak çocuklarını lapa lapa başka tenler üzerine akıtması, üzerine bir de sigara içmesi gerekir. Hayat böyle işler onun filminde. Bunu, yüce senarist de böyle yazmıştır.

-Hey, hatırlamaz olur muyum, o göğüsleri unutmak mümkün mü? diyor gömleğini giyerken, bu gece bana gelsene, hatta dur bir değişiklik yapalım ben sana geleyim.

Sadece üç gece önce tanışmışlardı, kadın 32 yaşında, götünün alt kısmını açıkta bırakan bir etek giymiş ve göğüslerini meydanda bırakan bir kıyafet vardı üzerinde. Üç metre öteden ağır parfüm kokusu insanın burun kemiğini kırmaya yetiyordu. Ve kalçaları dolgundu. C.C. atmacadan beter vaziyette sinsice yaklaştı kokunun geldiği yere. Sadece 13 dakika sürmüştü. Konuşmuşlar, kadın fingirdemiş, sonra mis kokulu dünyaya gitmişler ve düzüşmüşlerdi. Gecesinde C.C. kadının evine gitmiş ve ilerleyen saatlerde, fillere benzemeyi sürdürmüşlerdi. Gretchen C.C.’in evine hiç gelmemişti.

-Ops, dur bakalım, çok güzel becerdin de neden aramadın beni pezevenk.

-Bak şimdi konuşuyoruz ya, baldırlarında ellerim gezinmeye başladı bile. Şimdi çıkıyorum, tabii üç günde adresini değiştirmediysen.

-Bak bekle biraz… derken C.C. kadını susturuyor.

-Hey bak ne diyorum, ben gelmeden soyunmaya başla, tamam mı? Diyor ve telefonunu cebine koyup arabasının yanına gidiyor.

Gretchen, C.C.’in beklentilerini tam karşılayamasa da bu gece tereyağı sürülmüş ekmeğinin üzerine bal gibi gelmişti.

Merdivenleri ikişer üçer çıkıyor, sigarayı azaltması gerektiğini düşünüyor. Daha çok kişiyi düzmek için daha çok yaşaması gerekli. Kapıyı tıklatıyor.

Ses yok. Bu sefer yumrukluyor, kapı açılıyor.

O da ne? Atletli bir adam, pembe don giymiş, göğsü kıllı. Sağ ayak baş parmağında tırnak batma sorunu var anlaşılan, irinli. Arkasında kadın duruyor, suratında bilmişlik var.

-Bu dallamayı ekemedin mi bu gece, diyor C.C., kocan bu mu?

Gretchen bir şey demiyor.

-Ne diyorsun sen lan, ibne! deyip C.C.’in fazla belli olmayan ama düzgün karın kaslarına yumruğu indiriyor. Üç saniyeliğine uçmanın dayanılmaz hafifliğini yaşayan C.C.’in sırtı karşı direnin kapısına çarpınca inliyor. Adam, irinlerini ortalığa bulaştıra bulaştıra giriyor içeri.

-Şimdi de sikin kalkıyor mu? diyor.

‘Tanrım neden herkes bunu söylüyor bana?’ diye düşünüyor C.C.

Kapının eşiğine oturuyor Gretchen kapıyı kapatırken. Alevlenen apış arasının susuzluğunu dindirmek için hayatındaki en doyulmaz otuz-birine başlıyor. ‘Ah Marla ve bacakların’ diye geçiriyor içinden, omuzları kasılıyor. Düzüşen filler. Tanrım.


chris cave'in diğer maceralarını burayı tıklayarak okuyabilirsin.
fotoğraf buradan alınmıştır.

devamı...

yeraltına tırmanmacalar

Kusmuk bulamacında yüzüyorum, çek elini üzerimden. Organsal vitesi üçten dörde değiştirirken bastığım debriyaj kadar bir yerim yok dünya kavanozunda ve bir de kulaklarda çınlayan resepsiyon zilleri. Mürekkep desen, balıklarından püsküren malum sıvısal fışkırma. Hey, çek elini üzerimden.

Değiştirdim değiştirmesine vitesi ve bir de gaza bastım hararetlenen aracın içinde, yanımda orospusal bir kadının teki. Badanalanmış anlaşılan, apış arama bıraktığım banknottan anlaşılıyor yeşili. Hayır, avuçlayarak almalısın paranı.

Elini tutuyorum, tırnakları kırıldı kırılacak. Avuçla beni güzelim, yala beni.

Gözbebeklerim büyürken karanlığın içinde hey bulutlar işeyin üzerime, şükrü çekeyim yukarıdakine. Oh diyeyim.

Cehennemlik kırmızılara bulanmışım gecenin kör saatinin birinde, oturan yerlerim yapışık durumda koltuğa, zehirli sarmaşıkların kapattığı haçlar çizdirmek istiyorum ensemin üzerine. Arızasın sen kızım, sapkın arzularımın transistor ü olmalısın.

Sigaranı paylaş benimle, ateşimi isteme.

Yapmadım bunların hiçbirini yapmadım. Montumu kızın tekine üşüyor diye vermedim, barın birinden bira bardağı çarpmadım, deliğime sırf fantezi olsun diye soda şişesi sokmadım, haftada bir aşık olasım gelmedi, soğuk suda duş almasını hiç sevmem, çoraplarımı havalandırmak için pencereye sıkıştırmadım, dizüstüme dizüstü bilgisayarımı hiç koymadım zaten hiç de çökmedi şu ana kadar, hayatım allak bullak olmadı.

Bıkmadın mı kusmaya, kusmuk bulamacının içindeyim. Ne kadar içtin bu gece, mideni bulandıran ben miyim aletim mi?

On beş gramlık aletine on beş gramlık aletimi soksam on beş gramlık çocuklar çıkar mı acaba, düşündüm hep bunu. Gerdek gecesini hayal edenlerden değilim.

Kaç para edersin yavrum sen, kustuklarına say hepsini. Eğlendirdin bu gece, şükrettim bak sana, cennetliksin benim açımdan, gerisi onunla senin aranda.

Zina işleyişim yoktu aslında, apış aramı susturmaktı istediğim, söndü mü ki, küllerimden yeniden doğar mıyım ben de, yapma üstat bu kadar saf olma. Zaten herkes memnun yerinden baksana dönen yok seferinden, belki de bilet bulamıyorlardır, bak yine dalgaya vurdum olayları.

Zaten bir de hayatın dayattıkları olmasa işimiz zormuş bizim, sidik denizinde yüzüyoruz, içtiklerimiz sidik renginde, yeraltına tırmanamamışız ve bir de güneş yüzünü göstermemiş işeyen bulutların arasından, boğuldukça boğulmuşuz zinadan, soluk bile alamamışız yalamalardan. Lolipoplara oldum olası gıcığımdır, kim icat etmişse cehennemin dibini boylasın.

Kirayı ayın kaçında ödüyorduk, avuçlayarak alacaksın o parayı, yalamasını bileceksin. Hastalıkta, sağlıkta bir ömür yanımda olacağına yemin edeceksin, lades kemiğini küçük parmağınla kıracaksın, elinde tuttuğun bir şey görene kadar kazanan sen olacaksın, kaybedene tanrı sabır ve sıhhat versin.

Koltuğun üzerindeki kan lekesinin üzerine elmalı kurabiyenizin üzerinden biraz pudra şekeri dökün, ovalayın geçer, uşaklar da Tarabya’da yaşar unutmayın. Eğer birine kızmış ve kanlı bir cinayet işleyecekseniz iki saat öncesinden elmalı kurabiye yapmasını öğrenmelisiniz.

Atağa kalkmak lazım unutabilmek için yaşananları, her zaman tek kale maç oynayamadığımız gibi bazen kaleye sizin geçmeniz gerekir, çıplak. Apranax içmelisiniz ağrılarınızın giderilmesi için, yaralarınızı üzerine Bepanten sürmeniz gerekir.

Baş ağrısına klasik çözüm çilek yemektir, bitter çikolatayı hafif su katarak su dolu tencerenin içine cezveyle koyup ısıttığınızda erir ve çilekleri eriyen çikolataya batırıp çıkarttığınızda maksimum beş dakikada donacaktır. Bir de böylesini deneyin, emin olun ayak kokusunu bile duymayacak, başınızda ağrının a’sı bile kalmayacak.

Uykum geldi ey kadın, başın ağrımıyor mu ya da regl değil misin, havamda değilim bu gece. Bitter çikolatalı çilek mi yedin yoksa?

Avuçlayarak al dedim o parayı, söndür sigaramı.

Kirayı bu ay ödemesek, ev sahibini öldürebilitemiz yükselir mi dersiniz? Elmalı kurabiye yapmaya başlamak gerek.

Uçtu uçtu kuş uçtu kondu kelebek atın bir yerine ama hayvan dediysek kelebek değil ayı.

Her ay internete verdiğimiz parayla sigara ihtiyacımızın iki katını karşılayamasak da her ay sigaraya verdiğimiz parayla internet ihtiyacımızın on katını karşılamamız, duvara sürttüğümüz kalemin duvarı çizmesinden daha doğal. Banallikler odasında panik içindeyiz. Paramız dipleri boylarken kendimizi satmak için köprü altları arar hale geldik.

Kimisi sever tabii sahip olunmayı. Ben seçilmem seçerim mantığındakiler gitsin Ebru Gündeş dinlesin.

Müritlerim, İsa çarmıha gerileceği gün popüler olmasaydı acaba erteler miydi diğer güne gerilme işlemini. Çarpılacak değilim bunları söylediğim için insanlığa saygım sonsuz, eğildim dizlerimin üzerine, görmedin mi?

Mürekkep balıklarını sıkıp suyunu çıkartmak sonra parmağımı o suya bulayıp duvarlara özgürlük, eşitlik yazmak istedim bir an. O parayı avuçlayarak alacaksın.

Neslinin devamı için sevişmeyen pandaları ben de öldürmek istiyorum, zaten yıkasam elimi kanın tamamı çıkmaz, pudra şekeri deri için uygun değildir, kesilmiş limonu denemelisiniz. Karbon atomuna bağlı hidroksil iyonunun kokusunu alamaz oldum, amma da sıkmışsın o parfümü.

Ben tehdit ettim mi tam ederim, yurdun önünde beklemem, bloğun önünde beklerim, soğuktan sümüğüm donar, aslında benim ayaklarım hiç kokmaz.

Deodorantımı çantamın içinden hiç eksik etmem, insanız terleriz çoğu zaman. Danışmanım henüz çarşafa bulaşmış mürekkep lekesi için bir açıklamada bulunmadı. Bulunur bulunmaz yazacağım.

Sınavlarıma çalışamıyorum hemen uykum geliyor, diyenlere bir çözüm de benden, kolanın içine üçü bir aradayı karıştırın hüpletin ama bir bardak dolusu kolanın içine karıştırılan üçü bir aradanın yarattığı köpürmeden kaynaklanan masa örtüsü lekesinin çözümü size kalmış, önleminizi almanız önemle duyurulur.

Uçağın düşmesi için dört motorun da durması gerekir, sonrası bilmem kaç mille yaklaşan ölüm. Çoğu küçük beyinli arkadaşlar uçak düşmesi sonucundaki ölümleri anlayamadığı gibi uçağın daha dayanıklı maddelerden yapılamamasının sebebini sorgular. Sen o parayı avuçlayarak almalısın bir kere. Sonuçta uçak kırılmayan, kıvrılmayan maddelerden yapılsa bir defa uçmaz, ha uçtu diyelim, bilmem kaç mille yaklaşan çarpma sonucunda senin o bok geçen bağırsakların mideni delerek karın dediğimiz bölgeden ön koltuğun arka kısmına yapışacağı için zaten bunların olmamasını dilerken kalpten gitmiş olacaksın. Sen bunların hiçbirini kendine dert etme karından bağırsaklar fırlar, sen çoktan ölürsün, zorlasak beynin bile fırlayabilir zaten.

Bir bacağım boşlukta, bir ayağım gazı sonuna kadar diplemiş, sol elim, direksiyonu saat olarak düşündüğümüzde tam da on konumunda ve sağ elim vitesin üzerinde. Apış aramdaki pantolon kıvrımının üzerinde banknot duruyor. Yanımda oturan sürtüğün teki badanalanmış vaziyette ağır parfümünü burun direğimi kırmak için kullanıyor. Tırnakları kırıldı kırılacak. İnat edip avuçlamıyor parayı, kibar olası tuttu, parmaklarının ucunu kullanıyor. Her girişiminde bileğini sıkmakla yetiniyorum, ben de bilirim sağa çekip inmesini, Gülşen de bilir.

Tehlikeli masallardan sahneler yaratmışım da haberim yok, telefonumdaki hafıza doldu dolacak, hesap makinesinde tanjant almayı unutmuş haldeyim. Kiramı ödememek geliyor içimden, sigara benim tek sevgilim, belki bir gün baba olurum. Ciddi değilim.

Sapkınlığımızın mükâfatı cehenneme on altıncı perondan bir tren kalkıyormuş, kaçırırsak cennette yer edinmemiz gerekir, şarapları midemize indirip, hurileri avuçlamamız gerekir. O zaman nasıl bakarız aynalarda suratlarımıza. Bu işte bir yalnızlık olmalı bence.

Kaldığım yurdun iki yanındaki ikişer benzin istasyonunun patlaması sonucu hemen yanımızdaki dev Halkbank binasının kaldığım bloğun üzerine yıkılarak ölmeyi dilemiyorum desem, kendime haksızlık etmiş olurum.

O parayı avuçlamadan alamayacaksın, yiyorsa at kendini aşağıya.

Yeraltına insem, inerken merdivenlerden düşsem, belim kırılsa, yeraltında yatalak kalsam, yerüstünde yaşadığım tüm mutlulukların üstsel çarpımından daha büyük bir haz verirdi bana. Keşkelerimin yandan yemişini pudra şekeriyle ovalamak istiyorum.

Avuçla bakalım, evet tam istediğim gibi. Oh.

Yeraltındayım.

Fazla sıkma.

devamı...

cinsel bir obje olarak kadın vücudu

Flüoresan ışığı altında bedeni, tüm kıvrımlarını odaya dolduruyor; ten kokusu adeta zevkleri alt üst etmek için çaba sarf ediyor; ölüymüşçesine vücudu, soğuk parkenin üzerinde kımıldamadan sonunun gelmesini bekliyor; tüm estetiğin arasında halatlar, salıncakları oluşturmak için düğümlenmeyi bekliyor.

Korku, kapı arkasına saklanan korku, kadının üzerinden geçip gözlerinde birikirken, adam ellerini kadının bacak arasına sokuyor, eteğini sıyırırken var olan istek körüklendikçe, gözbebekleri o kadar büyüyor.

Sivri çeneden göğüslere doğru inen vadilerde soluklanırken, iki dağın arasında dilini gezdiriyor; meme uçlarının dirilişini, körpeliğini her dokunuşta avuç içlerinde hissediyor, konaklamak için yamaçlara tırmanıyor, kalp atışlarından inip kalkan kafesin ritmine ayak uydurarak, parmaklarının arasında tuttuğu alt dudağı dişleriyle yoklarken, elleri beyne yenik aşağı ovalara iniyor; keşfedilmeyen çukurların içine girmek, tadılmayan et parçalarını çiğnemek, kokuları ciğerlerine doldurabilmek için burnunu teninde gezdiriyor. Belinin kıvrımlarında kavisleri, durakları geçip, tümseklere doğru başını çevirip, iki tepeyi birbirinden el kuvvetliliğiyle ayırıyor ve dibe dönük kuyunun insanı kudurtan güzelliğine kurban oluyor. Açılmamış tüm delikleri deşmek için bedenindeki kalp atışları, uzuvlarının dikilişi, nefes alışlarındaki bütünlük ve geberecekmişçesine titreyen elleri, hepsi ama hepsi, zevkine yenik düşmenin basitliği.

Kadının giydiği sadece uzun topuklu ayakkabıları. Yürüyüşlerinde zıplayan jöle kıvamında körpe göğüsleri, adım atışlarında birbirine sürtünen götünün lopları, hafif bir kavisle bir noktada toplanan göbek deliği, acıdan şişmiş dudakları, parmaklarının uzunluğu, kırmızı ojeler ve içine girildiğinde sırtları parçalayan uzun tırnakları. Acının dışavurumu, zevkten titreyen bedenler ve çığlıklar.

Sodomi sanrılarında halatların bilekleri yırtması, yuvarlak organın yuvarlak deliğin içinde püskürüşü, soğuk parke üzerindeki dudağın yere kırmızı ruju bırakması ve kuduran bedenin istemsiz kasılması. Ölürken acıdan, yine de dibe kadar girildiğinde oluşan haz, belirli bir ritimde seyreden ileri gidişler, geri dönüşler.

Ayak bileğinden yukarı çıkışlardaki pürüzsüzlük, baldırlarda ellerin soluklanışı ve apış arasındaki susamalar, her vuruşta dalgalanan loplar ve bütünlüğü koruyan buğday renkli terli ten, uzun uzun iç çekişler, ellerin bele doğru bükümü, zorlamalar, adamın parmaklamaları, parkede kayan ayaklar, yenilişler, adam ve duvar arasında sıkışmış ve sıkışmakta olan kadın, teni yalayan dil, duvara sürten göbek deliği ve sıkışan göğüsler, bedenin zıplatılması, girmek için değil çıkmak için olan deliklere girilmesi, acının vücuda yayılması, inlemeler, kalp atışları, kalp durmaları, kesik kesik çığlıklar, gözlerden süzülen yaş ve sonrasında gelen zevk, ohlamalar, iki bedenin tekliği, ağza alınmayacak laflar, ağza alınmayacak organlar, tavandan sarkan halatlar, uzun topuklu ayakkabılar, dirilen meme uçları, iki kolun bir bedeni sarması, titremeler, pozisyonlar, birlikte salınım hareketleri, salıncaklar, kucağa oturmalar, ete geçen tırnaklar, dişe geçen et parçaları, kudurmalar, hırlamalar, sahiplik duygusu, utanmaların kaçışları, dillerin düğümlenmesi, zehirler, sarmaşıklar…

Apış arasını örten incecik bir iç çamaşırının bacaklardan geçerken tene dokunuşu, bedeni sarıp sarmalayan incecik elbisenin tende kayıp gitmesi, uzun topuklu ayakkabıların iplerinin bacaklara geçmesi, kan kırmızı rujun şişmiş dudaklara sürtünmesi, terli tene sıkılan baygın kokular.

Her adımda yukarı kalkan eteğin baldırlara dokunuşu, akılların yetmediği kadar cazibe, sahip olma arzusunun apış arasından süzülüşü.

Geride kalan, soğuk parke üzerinde bitkin düşmüş, çırılçıplak, uzuvları büzüşmüş, soluk almakta zorlanan, sırtında dört tırnak, göğsünde diş izleri ve ruj kalıntıları bulunan erkek vücudu.

devamı...

beş metre aşağısı

Kusmuğun içinden çıkan irin benzeri bir yer Black Paradise. Duman altı dudaklarımızın tarihinde gelecek benzeri bir gök gürlemesi, kıçımızın bilmem kaçıncı boku, bilmem kaçıncı orospusu. Black Paradise. Karizma çakması…

Nüfus: -235. Yerin derinliklerinde, ölüme doğan bedenler. Her yeri delik deşik, balgamlı ağızlar, sümüklü burunlar. Saçlarına bulaşmış et parçaları, parçalanmış tırnaklar, kırık dişler, kanayan diş etleri. Birleşirken dişlerini götlerine geçiren insana benzeyenler.

Pek de farkı yok yerin üstünde yaşayanlarla.

Yağmur orda da burada da, hem iyinin hem kötünün üzerine yağıyor.

devamı...

orospunun namusu

Kurumuş döl kokularını bastırmak için sıkılmış ağır parfüm kokusu var karanlık ama bir o kadar da renkli ışıklarla aydınlatılmış küçük odanın içinde. Komodin ve bir yatak oldum olası, iki ayrılmaz arkadaş gibi yan yana hep, kimse ayırmamış onları Allah’a şükür! Aşıklar birbirlerine sanki, komodin sahibinin sütyen ve dantelli külotlarını saklıyor yıllardır. Zaten ona ait fazla bir mal varlığı yok, pek de çıkmaz odasından ama geleni gideni çok olur, hepsi erkek.
Yatak da her gece kimi zaman gündüz gıcırdar üzerinde tepinenleri ele verircesine. Çok şahit oldu zaten çılgın, ateşli dakikalara, dışarı taşmak isteyen bir o kadar da saniyelere.
Ama hiç gülmedi sahiden orospunun yüzü, bir kere bile olsun. Yapmacık gülücükler atar ona geceleri sahip olanlara. İnişli çıkışlı yatak zevklerinde istemediği azgın erkeklerin kıllı koyunlarında yaşar o. Hayatı bundan ibarettir. Üzerindekiler de ona yalnız birkaç dakika eşlik eder, sonra alıp başını gider.
Namusludur orospu! Namusludur aslında. Pek bilen yoktur, namusun onlar için gizem üçgeninde değil de ağızda, dudaklarda olduğunu.
Hiç kimseye değdirtmez dudaklarını. Belki düşünülmeyecek eylemler yaptırılır dudaklarıyla, ağzıyla lakin hiçbir zaman öpüşmez üzerindeki tepinenle.
Yüzündeki vadileri belli eder spot ışıklar, bir onlar yaşlandırır onu, bir de aşkları. ‘kocacığım’ der o adamlar ‘aşkım’ der.
Bütün olurlar gıcırdayan yatağın üzerinde birbirinin içine girip çıkarlar. İleri geri hareketlerle boşalırlar en sonunda ve hep yüzünü döner yalnızlığa, namusunu korur.
Gizem üçgeninde dolaşanlar da bilmez bunu sanarlar ki girdiğinde oraya kaybolmuştur, gitmiştir namus, yok olmuştur. Bacak arasındadır onların akılları beyinleri boştur. Onlar belden aşağısında namus arayanlardır.
Dışarıya çıkmaz pek orospu ve aralarında birbirlerine ‘oros’ derler. ‘-pu’nun onlar için itilmiş, kakılmış anlamı vardır. Yaşam boyu hayattan silinmiş.
Hiçbirinin namusu gitmemiştir, onlar, ayıplanmışlardır sadece. Tüm hünerlerini göstermeleri onlar için para demektir. Kimi vücudunu kullanır bunun için kimi tecrübesini.
Her karanlık geceye girdiklerinde, güneşi arzularlar gökte karanlığı boğup odalarını doldursun diye. Ve her yeni günde pencereler açılır, akıp gider vajinal kokular camdan, şehrin dumanlı havasına karışır.
Onlar için yeni bir sayfa açılmıştır, beyaz bir sayfa. Fakat kalem onların elinde değildir. Sahipleri gelip, onlar için ne yazacaklarsa durup beklerler onları. Acaba bu gece nasıl bir tat tadacaklar dilleriyle diye.
‘oros’ların da ilk aşkları olmuştur elbet. Dünya küçük bir bakarsın onlardan biri tanıdığıdır yıllar öncesinden, onu seçer ve işini halleder. Kalpleri pislikle doludur onların. Hiç kimse temizlemez çünkü. Onların elleri zaten zincirlidir her zaman. Yardım da dilemezler tanrıdan, hangi yüzle!
Kendilerini sergilemekten başka yeteneği olanlar vardır içlerinde belki. Oya yapanlar mesela. Ne için yapar onu. Kullansın diye mi? Belki gün gelir de atlı prensi onu bu bataklıktan kurtarır. Çok bekler!
Olaylı geceleri de vardır onların, ayda bir karakol ziyaretlerine giderler. Mavi-kırmızı ışıklar onlar için hiç mi hiç yabancı değildir. Asılmalar bile olur. Götünü elleyen polis memurları, elini tutup da sikine bastıranlar, yanağından bir makas alanlar. Onlar alışıktır bunlara, kafaya şapkadan başka bir şey takmazlar.
Ve yine gelirler ekmek teknelerine, kokusuna bile hasret kalırlar nezarethanede kaldıklarında. Hem en azından burası sıcaktır. Ve onları saran güçlü kollar gelir arada bir. Erkek denilen cinsten, sapına kadar. Bazıları ona gerçekten zevk yaşatır ve ardından gelen pişmanlık.
Dedik ya onların da aşkları vardır belki ve çalar onlar için teyplerde acı şarkılar. Hüzünlenirler, gözlerinden namusuna doğru iki damla gözyaşı süzülür, şarkıya eşlik eder gibi:
‘'dünyada yarden datlı var m’ola, var m’ola, var m’ola…’’

devamı...

garda

Sonu belli olmayan bir gün daha dünya üzerine düşüverdi semadan, mavi bir gün. Yıpranmış kirpiklerinden süzülen yağmur damlalarıyla pas kokan rayların üzerinde seyre daldı yaşamları.
Devrilmiş bir sandalye, kırık üç bacağı yanında süzülüyordu, süzüldüğü gibi bavullar. Her dönen tekerleğin arasında kum taneleri bırakıveriyordu kendini kırk bir numara ayakkabı izi üzerine. Seslerini duydu kum taneleri, ta uzaklardan gelen kıvrımlı trenin.
Kravat bağlanıvermişti boyna, üzerine tıraş kolonyasının ağır kokusu çöküvermişti. Miş miydi yoksa yor muydu.
Dünyanın çizgilerini görebilmek için yükseldikçe yükselen tütün dumanı, ayrıldığı için üzülmüştü aslında. Genişlemişti bedeni, her adımda sarmıştı bedenleri, çiğerleri yalamıştı.
Yalama şekeri girip girip çıkıyordu bir kızın ağzına, ağzından. Dişlere çarptığında kırılıyordu, belki de ölüyordu.
Gün, oturmuş raylara, trenin içinden geçmesini bekliyordu. O mu geçseydi trenin içinden, tren mi geçseydi günün içinden? Zorlandı karar vermekte.
Etine kadar kesilmiş tırnaklar, acıyordu çocuğun elinde, çocuğun elleri acıyordu. Gerçi çocuğun gözleri de acıyordu.
Rayların ortasına kurulmuş beton yığını gar, ziyaretçileri için ikramlarda bulunuyordu, paralarını aldıkça. Parasız bir şey olunamayacağını aşılıyordu gelip geçen insanlara.
Donuk donuk bakan bakışlar, kimin neresini dikizliyordu?
Etek sarıvermişti kocaman bir götü, göt sarmalanmıştı kırmızı tarafından. Göt, göt olmaktan mutluydu.
İks harfi s ve e harflerinin yanına gelince azdıkça azıyordu. Abazan iks harfi.
Kolonya kokan kravat, kokmak istedi orospu kokusu. Neden kokmak istedi bilemiyordu. Ağzı bozulmuştu onun da, yazık sana kravat.
Çizgiler sevişse meridyenler doğmasaydı.
Ah be göt! Niye bu kadar büyüksün sanki? Deliğin olmuş kara delik.
Tren girdi günün içine, ‘ah’ çekti gün, ne ahtı o ama.
Güller vardı garda. Duruma sahiplenmişlerdi hemen. Durum vahimdi ne de olsa. Vahim durumları güller kurtarırdı.
Duvara çiviyi çakan çekiç, koca kafalıydı anlaşılan, her çaktığında tokluyordu beyni.
Paraglaflar girdi iç içe, gazete kağıdı kıvrıldı köşesinden, tırnaklar kanasa mıydı, bozuk ağızlar sussa mıydı? Bok koktu göt, göt kara delikleri yuttu. Kırmızı, yürü be kırmızı! Gir beyinlere, boya onları.
Yavaşladıkça durdu raylar, döndü tekerlek, zift kokusuna benziyordu osuruğu.
Neden? Neden nedene neden demişler? Nedenlerin nedenleri vardır belki. Gelse bu gece bize nedenler, oturup kahveye karışsa sohbet, kırk yıllık bir neden dinlesek.
Her bir bacak sütun, her bir bacak kıllı. Ayakkabılar, ayaklara kap olmaktan bıkmış, bindiler trene. Çuçufçu amca çufçufunu öttürdü, kamışlara süt yürüdü. Oturdu göt koltuğa, gözler seyre daldı semayı.

devamı...