yüksel caddesinde hayatı boşlamak

Metronun Yüksel Caddesi çıkışından kendini sokağın olağan akışına bırakanlar, burunlarına gelen limon, baharat, sarımsak ve mısırın buharıyla adeta sarhoş olarak insan kalabalığına doğru yürüdüklerinde, hayat hikâyeleri birbirinden farklı yüzlerce insana çarpmamaya dikkat ederek, usul usul aralarından süzülüp, sokağın sıcaklığını benliklerinde hissederler.
Olgunlardan gelenlerin ellerinde tanesi beş liraya alınmış bir iki kitap bulunan insanlarla Karanfilden gelen insanlar karşılaşıp metrodan çıkanlarla beraber bir nevi derede akıntıya kapılmışçasına Yüksel Caddesine doğru hızlıca sürükleniverirler. Sabahın erken saatlerinde bile ağırladığı yolcu sayısı fazla olan cadde daha ilk saatlerden insanın yüreğini burkan müziklerle dolup, belediyenin mısırcıları ve kestanecilerinden gelen kokularla harmanlanarak, ağaçların hışırdamasına karışıp tüm bedenleri yalayıp geçen rüzgârla yıkanır.
Havanın daha soğuk olduğu bir günde bu caddelerin kesiştiği yerde beklerken soğuğu hissedip atkımla ağzımı kapattım. Dost Kitapevinin önünde birilerini beklerken sigaralarıyla sevişenleri gördüğümden olsa gerek cebimden bir sigarayı dudaklarıma nazikçe yerleştirip arkadaşın her ısrarına rağmen vermediğim üzerinde ‘sex instructor’ yazan çakmakla tutuşturdum.
Her Kızılay’a inişimde uğrarım Dost’a. Önünde kimi zaman punkçı kimi zaman da rapçi gençliğin takıldığı Dost Kitapevi her zaman doludur. İçerdeki çoğu insanın amacı kitaplarla ilgilenmekten çok bir kişiyi beklerken kuru soğuktan korunmak, içerdeki sıcacık havadan faydalanmaktır. Ben yine de ayıp olmasın diye mizah dergilerini gelip buradan alırım. O gün de öyle yaptım.
Gelip geçen insanları izlemekten her ne kadar hoşlansam da bir süre sonra sıkılıp kendimi Dostun o insana güven verip, insanı evinde hissettiren ortamında buluverdim kendimi. Yeni gelen kitapların arkalarını okurken adı ilgimi çekmiş olmalı elimdeki kitaba bakakaldım. Sinestezya isimli kitabın arka kapağındaki açıklamaları iyice okudum ve buradan çıkışta mutlaka Olgunlara uğrayacağıma kendi kendime söz verdim.
Oradan ayrılıp ayım kitapları bölümüne giderken müzik kitapları kısmındaki çocuk ilgimi çekti. Kulağında kulaklıklarıyla açtığı kitaptaki şarkıları dinliyor olsa gerek kitapevinde olduğundan bir haber şarkıya eşlik ediyordu. Hemen yanında elinde bir siyasi kitap bulunan ve sanki herkes görsün diye kitabın üst kapağını üstte tutup eliyle karnı arasına sıkıştırmış vaziyette çocuğu uyardı. Çocuk adamın uyarısına kulak asmadan şarkısına devam edince adam da üstelemeyip kasaya doğru seri adımlarla ilerledi.
Çocuğa yanından geçerken bakıp soğuğun sinsice içeri girip ortamdaki havayla savaştığı kapı önüne gelip oradan ayrıldım.
Karanfilden çıkıp sola saptım. Limon her zamankinden daha kalabalıktı o gün. Her tarafında eldiven, bere, atkı alanlar vardı. Aralarından geçip alt kata indim. Merdivenlerden inerken her biri özenle işlenmiş, her bir yanı el emeğiyle yoğrulmuş binlerce takı, binlerce saat ‘beni al’ der gibiydi.
Geniş film koleksiyonuna sahip filmciden bir film alıp oradan da ayrıldım.
Iron Maiden’ın şarkısını duyduğumda kafamı sallamaya başlayacağım Persepolisti aldığım. Üniversiteye ayak bastığımdan beri izlemek isteyip izleyemediğim filmlerdendi Persepolis ve bu gece bana başka duygular hissetmemi sağlayacaktı.
Sinestezyayı almaya giderken yere serilen posterlere de bakmadan edemedim.
Ta bulutlardan kendini bırakan kar taneleriyle ıslanmaya başlayan posterleri bir çırpıda toplayan adamın ağzından düşen sigara yine sigarayı istememi sağlıyor fakat çok içtiğimin farkına varıp cebimden bile çıkartmıyorum. ‘neden sigara içiyorsun?’ gibi dünyanın en saçma sorusunu da düşünmeden edemiyorum.
Her Olgunlara geldiğimde sadece bakıp giderim dememe rağmen yine üç kitapla Güvenpark’ın yolunu tuttum.
Metrodan karşıya geçmeye çalışırken Dostta gördüğüm kendi iç dünyasında yaşadığını sandığım çocuğu fark ediyorum. Kulağında yine kulaklıkları, kendini yine müziğe kaptırmış, yürüyüp gitti yanımdan. Hayatı boşlamasını kıskandım bir an.
Yürüyen merdivenlerden çıkarken kulaklıklarımı takıp son ses Iron Maiden dinlemeye koyuldum. Cebimden bir sigara çıkarıp bir öncekini aldattığımı bilerek onunla sevişmeye koyuldum. Elimde üç kitap, kulağımda kulaklıklar, dudaklarımda sigara, usul usul yağan karın altında egonun gelmesini beklemeye başladım.
paylaş:

2 yorum:

  1. gerçekten ankarada yaşayan bi insanın çoğu zaman gözlemleyip hisssettiği ama tam olarak ifade edemediği olay ve duygular...diline sağlık,çok başarılı olmuş...

    YanıtlaSil
  2. teşekkürler...
    sen de kimsin?

    YanıtlaSil