süper kahramanların özel hayatları

Süper kahraman olmak düşünüldüğü kadar kolay değil, suçlularla savaşıyorsun, kötü adamların kıçına tekmeyi vuruyorsun falan. Ama onlar da neticede birer insan. İşleri bitince evlerine gelip günlük aktivitelerini gerçekleştiriyorlar. İllüstratör Greg Guillemin de tam bu noktaya parmak basmış ve renkli illüstrasyonları ile süper kahramanların özel hayatlarına ışık tutmuş.

devamı...

bugünün inekleri yarının patronları

Müzik kanalı olan VH1 özellikle okullarda zulüm gören “inek” öğrencileri konu alan bir reklam videosu hazırladı. “cool” denecek çocuklara “son gülen iyi güler” içerikli videoda Gloria Gaynor’ın I Will Survive parçası kullanıldı.

devamı...

saç alfabesi

New Yorklu tasarım öğrencisi Shurong Diao kendi yazı karakterini oluşturdu. Maşallah dünyayı dolayacak uzunluktaki saçlarını kullanarak oluşturduğu bu yazı karakterini muhtemelen dikkat çeksin diye üstüne başına bir şey giymeden yaptı. Yaratıcılığı için kendisini takdir ettik.

devamı...

hangi ülkede alkolden sonra ne yeniyor?

Youtube kanalı olan BuzzFeedYellow beslenme üzerine yaptığı bir araştırmasını video ile paylaştı. Farklı ülkelerde insanlar alkol alınca gecenin sonlarına doğru acıktığında ne yemeği tercih eder sorusunun cevabını veren videoyu izleyebilirsiniz. Örneğin bizler döneri tercih ediyormuşuz efendim. İşkembenin pabucu dama atılmış.

devamı...

wes anderson porno çekerse

Nacho Punch adındaki bir Youtube kanalı, acaba Wes Anderson bir porno filmi çekse neye benzer diye kafa yorup enteresan bir video çekmiş. Wes Anderson’ın mükemmel simetrisini ve anlatım şeklini de parodiye eklemiş.

devamı...

orgazm anında şarkı söylemek

Hollandalı elektronik müzik grubu ADAM, en son çalışmaları olan Go to Go adlı parçalarını vibratör ile orgazm olan kadınlara söylettikleri bir video yayınladır. Bu şekilde ne yapmaya çalıştıklarını pek algılayamadığımız grubun olabileceğinden daha çok kişiye ulaştıkları, amacı bu ise çok da başarılı olduklarını söyleyebiliriz.

devamı...

tek kelimeyle çok şey anlatmak

Bazı kelimeler vardır, çok şey ifade eder. Bazı yabancı kelimeler vardır, dil, o kelimeyi anlatan tek bir kelimeyi dağarcığında bulundurmaz.

Yeni Zelandalı tasarımcı Anjana Iyer, tam da bunu anlatan illüstrasyon çalışması hazırlamış. Farklı dillerdeki kolay kolay çevrilemeyen kelimeleri illüstrasyonlarla anlatmaya çalışmış.

Tüm seriye ise buradan ulaşabilirsiniz.

devamı...

ülkelerin mimari mekanizmaları

Barselonalı mimar ve illüstratör Federico Babina, mimari mekanizma olarak ülkeleri ele alarak yaratıcı bir işe imza atmış. Archimachine adını verdiği bu seride ilgili ülkelerin ikonik mimari yapılarını ve kültürel kimliklerini bir araya getirmiş.

Sanatçının tüm işlerine buradan ulaşabilirsiniz.

devamı...

popüler kültürün ünlü ikilileri

Popüler kültürün ünlü ikilileri illüstratör Dave Collinson tarafından bir seri halinde çizilmiş. Seride The Office’ten Michael ve Dwight, Pulp Fiction’dan Jules ve Vincent, Breaking Bad’ten Walter ve Jesse ve çok daha fazlası var.

Collinson’ın diğer illüstrasyonları buradan incelenebilir.

devamı...

Şimdilik - 1

I

Yine uyuyamadığım bir gecenin sonlarında, gece henüz bitmemiş, gün henüz doğmamışken, ikisi arasında sıkışıp kalmış, kim bilir eskilerin hangi garip isim ile çağırdığı bu vakitte; uyandım. Yattığım yerden kalkıp aceleyle evden dışarı çıktım.  En az içinde olduğum vakti oluşturan an kadar ben de sanki koyu gök ve kuru toprak arasında sıkışıp kalmış bir geçiciliktim. Sigaramla belirsiz bir siliklikle adım adım sokakları geçtim..
Akşama daha çok vakit vardı.

***

Etrafım kapkaranlık; başlangıcından sayarsak günün geç vakti denebilirdi ama aslında akşam henüz olmamıştı. Siyah fayansların arasındaki beyaz derz, alafranga tuvalet, gösterişli lavabo ve aynadaki kendi suretim; sanki kara bir kutudayım. Aynada gördüğüm kendime baktım. Bir annenin sütsüz, uçları çatlamış göğüsleri gibiyim. Benden daha canlı biri sürekli içimdeki tüm enerji ve hayatı emiyordu. Kupkuruydum. Cansız, tükenmiş ve hırpalanmış...

Bulantılar sardı başımı, etrafıma bakındıkça siyah fayanslar sonsuzlaştı, derzler parmaklıklar gibi engeller oldu önümde. Tutundum. Fizikselliği hissetmek için tutundum. Tecrübelerimle sabit olarak tek çözümü buydu bulantılarımın. Tutunmak.  Ellerimle kenarlarını kavradığım lavabonun giderine diktim gözlerimi. Gider deliği yavaş yavaş lavaboyu kapladı. Büyüdü, büyüdü tüm kara kutuyu kapladı. Artık kara kutu deliğin içindeydi, ben deliğin içindeydim, alafranga deliğin içindeydi. Bir tıkanıklıktık delikte, öyle sıkıştık kaldık.
Sağ kulağıma peş peşe çarpan ıslaklıkla delik yıkıldı, ellerim lavaboda kaldı. Ani bir hareketle sağıma döndüm. Tek gözü üzerimde, gözlerimin önünden bir balık geçti. Suratı asık ama bir o kadar da umursamaz bir şekilde, süzüle süzüle. Etrafımda balığı arayıp, ne olduğunu anlamaya çalışırken kapı vuruldu. Tekrar vuruldu. Aceleyle ellerimi yıkayıp kara kutudan çıktım. Yerime dönüp boş masaya oturdum. Çok bir kalabalık olmamasına rağmen neden ulu orta olan bu masaya oturduğumu bilmiyorum. Beklerken tüm gün kaç tane sigara içtiğimi hesapladım. Ne kadar yürüdüğümü düşündüm. Birden bire aklıma somurtan balık geldi. Bulantılarım daha ne kadar ileri gidecekti? Düşündüm. Tutunduğum anları her seferinde çıktığım yolculukları düşündüm. Kimden neyi gizlediğimi bilmeden yarım ve hızlı bir bakışla saatimi yokladım. Bu gülünç, kaçamak hareketime güldüm. Sonra kızdım kendime bu kadar erken geldiğim için. Sıkıntıdan etrafımı inceledim, kurcaladım. Önceleri gelmiş olmama rağmen bu kadar gözden geçirme fırsatı bulamamıştım mekanı. Genelde ahşaplar ve pastel palette renkler ağırdı. Bu ağırlığı bozan egzotik, yeşil dallı ağaçlar ve bazı bambular kusursuz şekilde yerleştirilmişti etrafa. Oldukça lüks bir görünüm sağlayan çoğunlukla siyah cilalı seramikler ve beyaz porselenler sadeliği ama bir o kadar da şık göstermeyi başarmıştı mekanı. Mekan bodrum katta olduğundan tam sağ çaprazımda girecek olduğu merdivenler ve solumda iki masa ötede ise boğazın manzarası vardı. Bulutlar ağır ağır güneşin üzerine oturmaya başlamıştı. Yardım çığıran bir el gibi güneşin kızıl haleleri masalara tutunuyordu. Güneş ağırlığa boyun eğdi. Tam o son ışıkla merdivenden aşağı  sağlam adımlarla indi. Ak, seyrek sakallarını kesince gençleşmiş, tipi ortaya çıkmış, tebessümü gözüküyordu. Saçlarıysa her zaman kırdı zaten. Masanın yanına gelene kadar gözetledim hareketlerini. Ve bu kez doğru düzgün selamlaştık.

***

II

-3 gün önce-

Kalp atışları mı bunlar? 

Neredeyim ben?

Bir de gözlerimi açabilsem. Boğuluyor muyum? 
Boğulmak boğulmak boğulmak?

Boğulmak; su su! Evet!
Sanırım boğuluyorum. Fakat ıslak hissetmiyorum. 

Bir gözlerimi açabilsem. Bir açabilsem. 
Ahhh. 



Yağmur aracın camlarını yumrukluyor. Silecekler sürekli rutin hareketlerle kazanamayacağı bir savaşa girişmiş. Ne cesaret! Gök karanlık ama gece değil. Yol kenarında park halinde duruyor otomobil. Şoför yok. Araçlar umursamaz şekilde geçiyor yoldan. Her araç geçtiğinde sanki bir vakuma çekiliyormuş gibi sarsıyor otomobili.  Arka koltukta üzerime atılmış bir parka ile uyandım. Ötesi puslu. Arka cama bakıyorum bir şey gözükmüyor. Sol yanım yol, ötesinde ise yüksek duvarlar var ama ne olduğunu seçemiyorum. Diğer yanımdaysa uzunluğunu göremediğim bir otluk alan. Ön yolcu koltuğunun camı aralık. Doğrulunca üzerimdeki parka düşüyor. Üşüyorum.. Açım. Direksiyona geçmek için kapıyı açtığım sırada hızlı bir araç geçiyor.
Korana! Panik! Ve uyanma. Silkiniyorum. Tedbirli ve hızlı bir şekilde direksiyona geçiyorum. Fakat bu kısa yolculukla sudan çıkmış balıktan farksızım. Sileceklerin tekrarlanan sesi sanki bir canlıymış gibi kavramama neden oluyor direksiyonu. Pencereyi kapatıyor ve anahtarı çevirip otomobili stop ettiriyorum. Bekliyorum..

***

Gece olmuş, yağmur durmuş. Uzun sakallı ve kaba mantolu biri gülerek camı tıklatıyor. Bir elinde sigara diğer elindeyse yükünü belli eden bir kara torba. Başında eski bir bere. Dışarı çıkıyorum. Birbirimize sarılıyoruz sıkıca.

Sakalları aklaşmış. Derisi sertliğini yitirmiş. Hareketlerinde eski çeviklik yok artık. Kir ve is kokusu sinmiş üzerine. Yükünü bagaja koyuyor ve otomobile biniyoruz. Otomobili de kir kokusu sarıyor. Açlıkla midem tıka basa dolmuş konuşacak yer kalmamış. Yemek her şeyi güzelleştirir. Açılmamış Camel paketini uzatıyorum. Paketi açıp önce bana uzatıyor sigarayı. Kendide çekiyor bir dal, yakıyorum sigaraları. Ardından çakmağı da ona uzatıyorum. Her zamanki gibi parkasının cebine koyuyor sigarasını. Sigara pek bi acıtıyor ağızları. 

Olanca uzaklaştığımıza emin olduğumda bir köyde durup yolu soruyorum. Onun deyimiyle kazaya ulaşıyoruz. Ve ilk gördüğümüz yiyecek noktasında durup midelerimizi dolduruyoruz. Şimdi her şey daha güzel. 

***

devamı...

a clockturk orange

Muhteşem bir mizah yetisi olan sanatçı Saint Hoax, büyük bir ustalıkla siyaseti ve film afişlerini bir araya getirmiş ve ortaya ilginç işler çıkmış.

devamı...