2012 yılının en iyi 50 albümü | nme


İngiliz müzik dergisi New Musical Express, kısaca NME, 2012 yılı bitmeye yaklaşırken bu seneye damgasını vuran albümleri değerlendirip kendi seçimiyle yılın en iyileri adıyla sıralamış.

Liste doğal olarak eleştirilere maruz kalacak, çoğu kişi tarafından da yerin dibine sokulacak. Biz yine de paylaşmak istedik. Açıkçası ilk sıradaki isim bizi oldukça sevindirdi.

NME’ye göre 2012 yılının en iyi 50 albümü şu şekilde sıralanıyor:

50. Purity Ring – Shrines
49. Flying Lotus – Until The Quiet Comes
48. The 2 Bears – Be Strong
47. John Talabot – fIN
46. Bobby Womack – The Bravest Man In The Universe
45. Lana Del Rey – Born To Die
44. Kendrick Lamar – Good Kid, mAAd City
43. Ratking – Wiki93
42. Paul Weller – Sonik Kicks
41. Ty Segall – Twins
40. Polica – Give You The Ghost
39. Liars – WIXIW
38. TEED – Trouble
37. Enter Shikari – A Flash Flood Of Colour
36. The Vaccines - Come Of Age
35. Metz – Metz
34. Bat For Lashes – The Haunted Man
33. Hot Chip – In Our Heads
32. Graham Coxon – A+E
31. G.O.O.D. Music – Cruel Summer
30. Breton – Other People’s Problems
29. Mac DeMarco – 2
28. Spiritualized – Sweet Heart, Sweet Light
27. Jessie Ware – Devotion
26. Spector – Enjoy It While It Lasts
25. Ariel Pink – Mature Themes
24. Merchandise – Children Of Desire
23. Richard Hawley – Standing At The Sky’s Edge
22. Beach House – Bloom
21. Cat Power – Sun
20. Howler – America Give Up
19. Toy – Toy
18. Tribes – Baby
17. Grizzly Bear – Shields
16. Melody’s Echo Chamber – Melody’s Echo Chamber
15. Sharon Van Etten – Tramp
14. The xx – Coexist
13. DIIV – Oshin
12. David Byrne & St. Vincent – Love This Giant
11. Django Django – Django Django
10. Jack White – Blunderbuss
09. Jake Bugg – Jake Bugg
08. The Cribs – In The Belly Of The Brazen Bull
07. Pond – Beard Wives Denim
06. The Maccabees – Given To The Wild
05. Alt-J – An Awesome Wave
04. Crystal Castles – (iii)
03. Frank Ocean – Channel Orange
02. Grimes – Visions
01. Tame Impala – Lonerism

paylaş:

2012 yılının en iyi 20 albümü | mojo



İngiliz müzik dergisi MOJO, diğer tüm dergiler gibi 2012 yılı biterken kendi seçimiyle yılın en iyi albüm listesini hazırlamış. Listenin başında Jack White’ın oluşu MOJO için şaşırtıcı bir durum değil.

Paste Magazine’in en iyi albüm listesinde ilk sırada yer alan Channel Orange, bu listede ikinci sıraya yerleşmiş.

MOJO seçimiyle 2012 yılının en iyi 20 albümü şu şekilde sıralanıyor:

20. Lee Fields & The Expressions – Faithful Man
19. Advance Base – A Shut-In’s Prayer
18. Orbital – Wonky
17. Mark Lanegan Band – Blues Funeral
16. Bobby Womack – The Bravest Man In The Universe
15. Cat Power – Sun
14. Hot Chip – In Our Heads
13. The xx – Coexist
12. Tame Impala – Lonerism
11. Scott Walker – Bish Bosch
10. Bob Dylan – Tempest
09. Julia Holter – Ekstasis
08. Dr. John – Locked Down
07. Django Django – Django Django
06. Black Keys – El Camino
05. Dexys Midnight Runners – One Day I’m Going To Soar
04. Leonard Cohen – Old Ideas
03. Bill Fay – Life Is People
02. Frank Ocean – Channel Orange
01. Jack White – Blunderbuss
paylaş:

2012 yılının en iyi 40 albümü | decibel



Amerika çıkışlı aylık metal dergisi Decibel, 2012 yılı için hazırladığı en iyi 40 albüm listesini takipçilerine sunmuş. Meal müzik severler listeyi nasıl eleştirir bilemeyiz ama biz paylaşmak istedik.

Decibel’e göre 2012 yılının en iyi 40 albümü şu şekilde sıralanıyor:

40. Gojira – L’Enfant Sauvage
39. Meshuggah – Koloss
38. Agalloch – Faustian Echoes EP
37. The Shrine – Primitive Blast
36. Incantation – Vanquish In Vengeance
35. Samothrace – Reverence To Stone
34. Devin Townsend Project – Epicloud
33. Panopticon – Kentucky
32. Saint Vitus – LILLIE: F-65
31. Mutilation Rites – Empyrean
30. Author & Punisher – Urus Americanus
29. A Life Once Lost – Ecstatic Trance
28. Asphyx – Deathhammer
27. Farsot – Insects
26. Gaza – No Absolute For Human Suffering
25. Inverloch – Dark/Subside
24. Swans – The Seer
23. Horrendous – The Chills
22. Killing Joke – MMXII
21. Early Graves – Red Horse
20. Liberteer – Better To Die On Your Feet Than Live On Your Knees
19. High On Fire – De Vermis Mysteriis
18. Napalm Death – Utiltarian
17. Torche – Harmonicraft
16. Grave – Endless Procession Of Souls
15. Satan’s Wrath – Galloping Blasphemy
14. Testament – Dark Roots Of Earth
13. Cattle Decapitation – Monolith Of Inhumanity
12. Blut Aus Nord – 777: Cosmosophy
11. Municipal Waste – The Fatal Feast
10. Pig Destroyer – Book Burner
09. Paradise Lost – Tragic Idol
08. Royal Thunder – CVI
07. Enslaved – Riitiir
06. Neurosis – Honor Found In Decay
05. Pallbearer – Sorrow and Extinction
04. Witchcraft – Legend
03. Evoken – Atra Mors
02. Baroness – Yellow & Green
01. Converge – All We Love We Leave Behind
paylaş:

2012 yılının en iyi 50 albümü | paste


Popüler Kültür meselesini icra eden ve indie müzik üzerinde yoğunlaşan Paste Magazine, yılın sonu yaklaşırken diğer dergiler gibi kendi albüm listesini oluşturmuş ve eklemiş, herkesin listesi farklıdır, bizim listemiz de sizin seçiminizden farklı görünebilir.

Paste seçimiyle 2012 yılının en iyi 50 albümü şu şekilde sıralanıyor:

50. Grimes – Visions
49. Kelly Hogan – I Like To Keep Myself In Pain
48. Lord Huron – Lonesome Dreams
47. Baroness – Yellow and Green
46. Damien Jurado – Maraqopa
45. Punch Brothers – Who’s Feeling Young Now?
44. Godspeed You! Black Emperor – Allelujah! Don’t Bend! Ascend!
43. Stars – The North
42. Bettye LaVette – Thankful N’ Thoughtful
41. Of Monsters And Men – My Head is an Animal
40. Todd Snider – Agnostic Hymns & Stoner Fables
39. Leonard Cohen – Old Ideas
38. Dr. John – Locked Down
37. Shovels & Rope – O Be Joyful
36. Cat Power – Sun
35. King Tuff – King Tuff
34. Cloud Nothings – Attack On Memory
33. Howler – America Give Up
32. Woods – Bend Beyond
31. The Avett Brothers – The Carpenter
30. David Byrne & St. Vincent – Love This Giant
29. Killer Mike – R.A.P Music
28. Divine Fits – A Thing Called Divine Fits
27. John K. Samson – Provincial
26. Bob Dylan – Tempest
25. Grizzly Bear – Shields
24. Justin Townes Earle – Nothing’s Gonna Change The Way You Feel About Me Now
23. Jens Lekman – I Know What Love Isn’t
22. Hospitality – Hospitality
21. The Lumineers – The Lumineers
20. The Mountain Goats – Transcendental Youth
19. Rufus Wainwright – Out Of The Game
18. Kendrick Lamar – good kid, m.A.A.d city
17. Andrew Bird – Break It Yourself
16. Tame Impala – Lonerism
15. Jack White – Blunderbuss
14. The Walkmen – Heaven
13. The Shins – Port Of Morrow
12. El-P – Cancer 4 Cure
11. The Men – Open Your Heart
10. First Aid Kit – The Lion’s Roar
09. Beach House – Bloom
08. Japandroids – Celebration Rock
07. Dirty Projectors – Swing Lo Magellan
06. Alabama Shakes – Boys & Girls
05. Sharon Van Etten – Tramp
04. Fiona Apple – The Idler Wheel …
03. Titus Andronicus – Local Business
02. Father John Misty – Fear Fun
01. Frank Ocean – Channel Orange
paylaş:

gotham bağımsız film ödülleri | 2012


ABD’de 91 yılından bu yana bağımsız sinemanın desteklenmesi için dağıtılan Gotham Bağımsız Film Ödülleri’nin 22.si düzenlendi. Kazananlar şu şekilde:

En İyi Film: "Moonrise Kingdom"
Diğer adaylar:
"Bernie"
"The Loneliest Planet"
"The Master"
"Middle of Nowhere"

En İyi Yönetmen: Benh Zeitlin - "Beasts of the Southern Wild"
Diğer adaylar:
Antonio Méndez Esparza  - "Aquí y Allá"
Brian M. Cassidey, Melanie Shatzky - "Francine"
Jason Corlund, Julia Halperin - "Now, Forager"
Zal Batmanglij - "Sound of My Voice"

En İyi Oyuncu: Emayatzy Corinealdi - "Middle of Nowhere"
Diğer adaylar:
Mike Birbiglia - "Sleepwalk with Me"
Thure Lindhardt - "Keep the Lights On"
Melanie Lynskey - "Hello, I Must Be Going"
Quevenzhané Wallis - "Beasts of the Southern Wild"

Yakınınızdaki Sinemada Gösterime Girmeyen En İyi Film: "An Oversimplification of Her Beauty"
Diğer adaylar:
"Kid-Thing"
"Red Flag"
"Sun Don't Shine"
"Tiger Tall in Blue"

En İyi Toplu Performans: "Your Sister's Sister"
Diğer adaylar:
"Bernie"
"Moonrise Kingdom"
"Safety Not Guaranteed"
"Silver Linings Playbook"

En İyi Belgesel: "How to Survive a Plague"
Diğer adaylar:
"Detropia"
"Marina Abramavic: The Artist is Present"
"Room 237"
"The Waiting Room"

Seyirci Ödülü:
Jared Leto "Artifact"

Bingham Ray Ödülü:
Benh Zeitlin "Beasts of the Southern Wild"

http://gotham.ifp.org
paylaş:

2013 film independent spirit awards için adaylar


Yabancı dilde en iyi film dalında “Bir Zamanlar Anadolu’da” nın aday olarak gösterildiği ve 23 Şubat 2013’te açıklanacak olan Film Independent Spirit Award (Bağımsız Ruh Ödülleri) için adaylar duyuruldu.

En İyi Film
"Beasts of the Southern Wild"
"Bernie"
"Keep the Lights On"
"Moonrise Kingdom"
"Silver Linings Playbook"

En İyi Yönetmen
Wes Anderson - "Moonrise Kingdom"
Julia Loktev - "The Loneliest Planet"
David O. Russell - "Silver Linings Playbook"
Ira Sachs - "Keep the Lights On"
Benh Zeitlin - "Beasts of the Southern Wild"

En İyi Erkek Oyuncu
Jack Black - "Bernie"
Bradley Cooper - "Silver Linings Playbook"
John Hawkes - "The Sessions"
Thure Lindhardt - "Keep the Lights On"
Matthew McConaughey - "Killer Joe"
Wendell Pierce - "Four"

En İyi Kadın Oyuncu
Linda Cardellini - "Return"
Emayatzy Corinealdi - "Middle of Nowhere"
Jennifer Lawrence - "Silver Linings Playbook"
Quvenzhane Wallis - "Beasts of the Southern Wild"
Mary Elizabeth Winstead - "Smashed"

En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu
Matthew McConaughey - "Magic Mike"
David Oyelowo - "Middle of Nowhere"
Michael Pena - "End of Watch"
Sam Rockwell - "Seven Psychopaths"
Bruce Willis - "Moonrise Kingdom"

En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu
Rosemarie DeWitt - "Your Sister’s Sister"
Ann Dowd - "Compliance"
Helen Hunt - "The Sessions"
Brit Marling - "Sound of My Voice"
Lorraine Toussaint - "Middle of Nowhere"

En İyi Senaryo
Wes Anderson, Roman Coppola - "Moonrise Kingdom"
Zoe Kazan - "Ruby Sparks"
Martin McDonagh - "Seven Psychopaths"
David O. Russell - "Silver Linings Playbook"
Ira Sachs, Mauricio Zacharias - "Keep the Lights On"

En İyi İlk Senaryo
Rama Burshtein - "Fill the Void"
Derek Connolly - "Safety Not Guaranteed"
Nicholas Jarecki - "Arbitrage"
Rashida Jones, Will McCormack - "Celeste and Jesse Forever"
Jonathan Lisecki - "Gayby"

En İyi Görüntü Yönetimi
Yoni Brook - "Valley of Saints"
Lol Crawley - "Here"
Ben Richardson - "Beasts of the Southern Wild"
Roman Vasyanov - "End of Watch"
Robert Yeoman - "Moonrise Kingdom"

En İyi İlk Film
Rama Burshtein  - "Fill the Void"
Adam Leon - "Gimme the Loot"
Colin Trevorrow - "Safety Not Guaranteed"
Zal Batmanglij - "Sound of My Voice"
Stephen Chbosky - "The Perks of Being a Wallflower"

En İyi Uluslararası Film
"Amour"
"Bir Zamanlar Anadolu'da"
"Rust & Bone"
"Sister"
"War Witch"

En İyi Belgesel
"How to Survive a Plague"
"Marina Abromovic: The Artist is Present"
"The Central Park Five"
"The Invisible War"
"The Waiting Room"

John Cassataves Ödülü
Laura Colella - "Breakfast with Curtis"
Ava DuVernay - "Middle of Nowhere"
Aurora Guerrero - "Mosquita y Mari"

Kurgudan Daha Gerçek Ödülü
"Leviathan"
"Only The Young"
"The Waiting Room"

Takip Edilmesi Gereken İsim Ödülü
David Fenster - "Pincus"
Adam Leon - "Gimme the Loot"
Rebecca Thomas - "Electrick Children"

Piaget Yapımcı Ödülü
Alicia Van Couvering - "Nobody Walks"
Mynette Louie - "Stones in the Sun"
Derrick Tseng - "Prince Avalanche"

Robert Altman Ödülü
Sean Baker - "Starlet"

http://www.spiritawards.com/
paylaş:

the matrix revolutions (2003)

Yönetmen: Andy Wachowski, Lana Wachowski
Senaryo: Andy Wachowski, Lana Wachowski
Oyuncular: Keanu Reeves, Laurence Fishburne, Carrie-Anne Moss, Hugo Weaving
Tür: Aksiyon | Macera | Bilim-kurgu
Yıl: 2003
Süre: 129 dakika
Ülke: ABD, Avustralya
Dil: İngilizce, Fransızca
The Matrix Revolutions (2003) on IMDb

Wachowski kardeşlerin kült üçlemesinin son parçası olan The Matrix Revoluations, heyecanlı bir yerde sonlanan ikinci bölüm Reloaded’ın vizyon tarihine yakın bir zamanda seyircisiyle buluşmuş ve kendisini unutturmadan olaya son noktayı koymuştu. Yönetmenlerin şahlanışı olarak örülen bu üçleme, ilk filmin sinemaya kattığı değerler ve devam filmlerinin farklılığı itibari ile izleyicileri ve eleştirmenleri ikiye bölmüş, üzerine çok düşünülmesi gereken ve yeni yeni eleştirilerle defalarca inceleme konusu olmuş, en kötülere aday gösterilmiş, sevenleri tarafından ilk filmden itibaren başarısını doruklara taşıyan bir yapım olmuş, adını ne şekilde olursa olsun uzun zaman söylettirmiş bir eser.
İkinci filmde Zion’un kurtuluşu için gerekli olan tüm hazırlıkların yapılması, bununla birlikte yeni sürümlerin tehdidi, anlaşılması daha da güçleşen yapıda üçüncü filmin bir nevi altyapısını oluşturuyor. Üçlemenin son ayağı olan Revolutions’da, artık tam anlamıyla seçilmiş kişi sıfatını taşıyan Neo’un savaşını izliyoruz. Bunun yanında Zion’un Matrix tarihindeki en büyük makine savaşına sahne oluşunu ve yan karakterlerin bu savaşta gösterdiği çabayı seyrediyoruz.

Efsane niteliğindeki Ajan Smith ve klonları ile Neo’nun birbirlerine girmesinin sahnelendiği en iyi dakikaları içeren, efsanenin son filmi, tam da olması gerektiği şekilde ilerleyip son halini alıyor. Acıklı ve bir o kadar da umut dolu finaliyle ismini sinema tarihine altın harflerle yazdırmış The Matrix, Wachowski kardeşlerin ününü arttırırken bizlere de her akla geldiğinde izlenecek bir şölen sunuyor.
Mesih olarak görülmeye başlanan, yaşayabilmek için umudun dallarına tutunmaya çalışan halkın son çare olarak direnmenin yanında sona yaklaşırken duydukları inançla kendinden emin bir şekilde doğru yolu bulmak için uğraşan Neo, elde ettiği kimliğiyle yapması gereken görevini en iyi şekilde tamamlayabilmek için çabalıyor. Zion halkının gösterdiği yaşam mücadelesi, savaşın çıkılmaz noktası ve yaşanan gerilim tam anlamıyla izleyiciyi koltuğuna kilitliyor.

Konu itibariyle aslında en doyurucu bölüm diyebiliriz Revolutions için. Smith-Neo, Makinalar-Zion arasında geçen savaşın yanı sıra Matrix’i inşa eden mimar ve olayların geleceğini gören kahin arasındaki geçenler de filme getirilen birer artı. Hatta filmin senaryosuna baktığımızda aslında ilk filmden bu yana görülen Neo ve Zion halkına karşın kötüler olarak tanımlanan makinalar arasındaki gerginliğin özünde kahin ve mimarın olduğunu da anlamımızı sağlayan bir bölüm. Durumun en başında mimarın zeka ile hareket etmesi, kahinin ise tümüyle sistemin hatasından doğup inşa edilen program için asıl tehdit oluşu. Bir tarafta mantık bir tarafta sezgiler.
Fragmanı buradan izleyebilirsiniz. 
paylaş:

the matrix reloaded (2003)

Yönetmen: Andy Wachowski, Lana Wachowski
Senaryo: Andy Wachowski, Lana Wachowski
Oyuncular: Keanu Reeves, Laurence Fishburne, Carrie-Anne Moss, Hugo Weaving
Tür: Aksiyon | Bilim-kurgu
Yıl: 2003
Süre: 138 dakika
Ülke: ABD, Avustralya
Dil: İngilizce, Fransızca
The Matrix Reloaded (2003) on IMDb

Wachowski kardeşlerin muhteşem bilim-kurgu üçlemesi The Matrix’in ikinci ayağı olan Reloaded, ilk filmde altyapının kurulduğu Matrix kavramının üzerine bindirmelerle Neo’nun gerçek dünya ve Zion’u kurtarma çabasında kimliğini yerli yerine oturtması üzerine devam eden bir konu işliyor. 99 yılında vizyona giren ilk filmin büyük sükse yapması ve her sinema konuşulan yerde adının geçip kült film olarak anılmasının yanında her ne kadar yönetmenler ilk filmin gölgesinde kalmamasını istedikleri bir film çekseler de ikinci bölüm olan Reloaded, eleştirmenler tarafından haksız yere kötülenmesi ve izleyiciler için genel olarak daha da güçleşen konusu ile kafaları karıştırmasıyla elde edilmesi amaçlanan başarıyı getirememiş, ilk filmin önüne geçememiş. Tabii bana göre üçlemedeki tüm bölümler gibi Reloaded da olması gerektiği gibi bir devam filmi.
Eleştirilmesinin en büyük nedenlerinden biri filmin derin felsefik olgusundan biraz ayrılarak konuya aşk meselesinin dahil edilmesi diyebiliriz. Bence duruşuyla ayrı bir yer tutan oyunculukların mimiksiz olarak görülüp taşlanması da bu etkenlerden biri.

Temeli oluşturulmuş yapının neticeye bağlanmasında ara basamak olarak görülebilecek ikinci bölüm, neo’nun artık seçilmişlik kavramını daha çok benimsemesi üzerine kurulu. Tabii insan olduğunu unutmamanın verdiği duygusal bağlamlar yapacağı seçimlerin sonuçlarını bir o kadar da etkiliyor. Seçilmiş kişinin özelliklerine bir bir sahip olmaya başlayan Neo, üzerindeki baskı ile rüyalarında gördüğü gelecek olgusuyla karar aşamalarında duygusal yönden seçimlerde bulunabiliyor.
Zion denilen, son insan ırkının yaşadığı yerin kurtarılması üzerine daha çok düşülen senaryoda, tehdit olarak görülen bir o kadar kavram yetmezmiş gibi Matrix içerisinde özgürlüğünü kazanan programların varlığı, klonlanma özelliğinin meydana gelişi ile düşman sayısı daha da artıyor.

Görsel şölen belki çok klişe bir söylem ama bu filmde ilk filme oranla teknolojinin daha çok kullanılmasıyla artan efektler tam da bu klişe lafın karşılığını oluşturuyor. Çokça eleştirilen dövüş tekniğinin yerlere vurulmasının aksine benim düşüncem tümüyle pozitif. İzlerken konunun tümüne inanıp bilim-kurgu türünün en iyi eserlerinden biri olan filmi kötülemek için saçma fikirler uydurmak ne yazık ki pek de mantıklı eleştiri gibi görünmüyor.
Konunun bölünmemesi için aynı sene içerisinde vizyona giren üçüncü bölüm ise tam da Reloaded’ın merak uyandıran final sahnesiyle başlıyor.
Ağır eleştirilere maruz kalmış olsun, bence en iyi devam filmlerinden biri olan Reloaded, yine ilk film gibi görsel, teknik, kurgu, senaryo ve yardımcı tüm etkenlerle unutulmayacak bir film.
Fragmanı buradan izleyebilirsiniz. 
paylaş:

the matrix (1999)

Yönetmen: Andy Wachowski, Lana Wachowski
Senaryo: Andy Wachowski, Lana Wachowski
Oyuncular: Keanu Reeves, Laurence Fishburne, Carrie-Anne Moss, Hugo Weaving
Tür: Aksiyon | Macera | Bilim-kurgu
Yıl: 1999
Süre: 136 dakika
Ülke: ABD, Avustralya
Dil: İngilizce
The Matrix (1999) on IMDb

Bilim-kurgu sinemasının akla ilk gelen ve kült statüsüne erişmiş The Matrix, Wachowski kardeşlerin yönetmen koltuğunda oturduğu, diğer filmlerden onu ayrı kılan en önemli farkın türün içine felsefik olguların yerleştirildiği en iyi filmlerden biri. Öyle ki nerdeyse tüm dakikalarında izleyiciyi sürekli bir soru sorma isteğine hapsetmiş yapısıyla, boş geçmeyen her anı ile orijinalliğini bozmayıp sonuçlanıyor.
İyi bir yazılımcı olan Thomas Anderson’ın Neo takma adıyla boş zamanlarında yaptığı hackerlık serüveninin, nasıl bir anda değişerek simüle dünyanın kuruluşu ve bu dünyada olup biten makine-insan ırkı savaşının sonuçlanmasını sağlayabilecek “seçilmiş kişi” olma yolundan çok daha fazlasını anlatan üçlemenin ilk ayağı The Matrix, bu türün öncülüğünü yapmak için yerini belirlemiş vaziyette devam filmlerinin en alt basamağını oluşturuyor.

Mr. Anderson ile Neo arasında sıkışmış kişiliğin gerçek kimliğiyle karışan benliğini, gerçek ile yapay olguların farkını anlama çabası ve önüne sunulan seçme şansıyla yavaş yavaş elde edilen ve anlamak için uğraştığı dakikalarda bilinçaltına yerleştirdiği korkudan uzaklaşırken Anderson’dan Neo kimliğine geçişi izliyoruz. Duymak istedikleri bir bir dinlediği kahinin ağzından dökülünceye kadar asıl olmayan kimliğinin ona yaşattığı korku, Neo kimliğini kazandıktan sonra ağır bir sorumluluk halini alıyor ve bu yükün altından kalkmak için sığınmaya çalıştığı gerçekliği kabul ediyor.
Tüm görselliğinin yanında derin diyalogların yer aldığı The Matrix, inanç-kader ilişkisi ve seçim şansıyla felsefik metinleri bolca ihtiva eden bir film. Makine ile insan ırkının egemenlik sürecinde, kişilerin görüş ayrılıkları ve dinsel yönden sorgulama eğilimleri de filmi bir o kadar anlamlandıran özellikleri.

Bu olguları tırmalaması, yönetmenlerinin devam filmlerini aynı yıl içerisinde vizyona sokmasının şöhret ve para derdi olduğu düşüncesi ve antimatrix kavramı bile filmin yerini sarsmaya yetmemiş, bilim-kurgu sinemalarının hazin sonu olan ödül meselesinde o da teknik yapısıyla ödülleri kucaklarken anlatılanların çok da anlaşılmaması ve biraz aykırı gelmesiyle diğer yönlerden eleştirmenler tarafından zayıf bulunmuş. Gün geçtikçe anlaşılan ve sinema tarihine önemli katkılarının ve farklı bakış açısı ve duruşunun etkisi olduğu anlaşılıyor. Doksanların sinema açısından belki de en önemli yılı olan 99 senesinde diğer filmler ile dik bir şekilde ifadesini ortaya koyuyor.
Gerek oyunculuk, gerek derin konuların arasında bilim-kurgu sinemasındaki en önemli aşklardan birine sahip olması, teknik altyapı, çekim açıları, gerekse kullanılan müzikler ve yer yer kullanıldığında beyin fırtınasına sebep olan sözlerle The Matrix, gelmiş geçmiş en iyi bilim-kurgu filmlerinden biri.
Fragmanı buradan izleyebilirsiniz. 
paylaş:

fuck music | we love music, we love to fuck


“we love music, we love to fuck… since 1972” mottosunu belirlemiş amaca uygun bir internet radyosu olan Fuck Music, dinlenilesi, dinlenmesi zevkli bir ürün. Yaratıcı aklın değdiği de her halinden belli.

“just play & fuck” diyerek konumunuza/durumunuza uygun olarak “strip”, “sweet lovin’” ve “after shaggin’” olmak üzere üç katogariden birini seçip play tuşuna basarak müzik dinlemeye başlıyorsunuz.

O esnada dinleyici sayısına göre de “x couples are fucking good and listening to fuckmusic.fm right now” diyerek ortamı neşelendiriyor. Tabii o esnada tam olarak neler olduğunu bilemiyoruz.

Hep çiftlerden, sevişmekten bahsediyoruz fakat radyoyu yalnızken dinleyemezsiniz gibi bir diretme de yok, açıp gönül rahatlığı ile gaza gelebilir, garip düşüncelerle boğulabilirsiniz.

Ve Fuck Music dinlemek için herhangi bir üyelik yapma söz konusu değil. İnternet sitesine girmeniz yeterli.

Dinlerken yanınızda sevdiğiniz insanın olması dileğiyle…

paylaş:

kick-ass (2010)

Yönetmen: Matthew Vaughn
Senaryo: Matthew Vaughn, Jane Goldman; Mark Millar ve John Romita Jr. (çizgi roman)
Oyuncular: Aaron Taylor-Johnson, Nicolas Cage, Chloe Grace Moretz
Tür: Aksiyon | Komedi
Yıl: 2010
Süre: 117 dak.
Ülke: Birleşik Krallık, ABD
Dil: İngilizce
Kick-Ass (2010) on IMDb


11 yaşındaki Mindy ve onun babası Damon çok garip bir aile, daha ilk dakikalardan da anlaşılabiliyor bu gariplikleri. Ödülün dondurma olduğu bir çelik yelek eğitimi izliyoruz. Eğitim de bilindik tarzda değil, küçük kızın çelik yeleği giydiği, baba karakterinin kızına silah doğrulttuğu bir sahne bu. Kızın korkuyorum nidalarına rağmen durumu korkulacak bir şeyin olmadığını söyleyerek geçiştiriyor hatta baba karakteri ve silah ateşleniyor. Tam da onun söylediği gibi yumruk darbesinden başka bir acı hissetmiyor küçük Mindy ve dondurmayı hak ediyor. Ağzı bozuk, şımarık, sevimli, zeki ve tetikçi bir kahraman doğuyor bu sahneyle, adı da Hit-Girl.
Bu sahneden sonra film bir diğer karakter üzerinde yoğunlaşıyor yarısına kadar. Dave adındaki ergen genç hayatını sosyal platformlarda geçiren, süper kahraman dergileri okuyan ve şayet bu şekilde yaşamaya devam ederse geride hatırlanacak hiçbir şeyi bırakamayacağını düşünen biri. Sinirleri normal insan göre biraz az çalıştığı için de pek acı hissetmiyor bünyesinde. Böylelikle süper kahraman olmaya karar veriyor.

Giydi komik, garip renkli kostümüyle gecenin biri vakti suç dünyasını alt-üst etmek için dışarı çıkıyor ve yediği dayak karşısında sinirlerinin de yardımıyla hayatta ve ayakta kalıyor. Bu durumun biri tarafından videoya çekilip Youtube’a yüklenmesiyle de bir anda süper kahraman oluveriyor. İlk sahnenin çılgın küçük karakteri olaydan Dave’in sıyrılmasını inanılmaz havalı bir şekilde sağlıyor ve film rayına oturmaya başlıyor.
Hit-Girl ve babasının davası ise çok eskiye dayanıyor. Annesinin katillerinden öç almak için doğduğu vakitten itibaren babası tarafından eğitilen Hit-Girl ve diğerleri ortalığın tozunu attırıyor.
Klasik süper kahraman filmlerinden çok çok farklı bir yerde Kick-Ass. Neticede olayı biraz da komediye vurup süper kahramanlarla dalga geçiyorlar. Kostümleri bu dalga geçme yönteminde ilk göze çarpan detay. Cart renk seçimleri, giyilen taytlar, karakterlerin tavırları, tümüyle bu duruma ayak uyduruyor.

Bu kadar çok sevilmesinin nedeninin altında eğlenceyi bulmak çok da güç değil. Aksiyon var filmde fakat konu o kadar da abartılacak düzeyde değil hatta derinlik yok bile değiliz. Ama konu derinliği aradığı söylenebilir mi film için, zannetmiyorum. İzlerken izletiyor, eğlendiriyor, işkence sahneleri ve küçük kızın ettiği küfürlerle biraz da karşı çıkıyor, geriyor bile. Güldürmesi de cabası.
Sıradan bir günü eğlenceli hale dönüştürmek için, özellikle evde sıkılanlara tavsiye edilebilir kendisi. 2013’te ikinci filmi de izleyebileceğiz üstelik.
Fragmanı buradan izleyebilirsiniz.
paylaş: