bir yazı, korkulara dair.

Neden;
Herkes gelmek ister deliliğin yamacına? 
Tutkuyla koşar genci, yaşlısı?
Naralarla çağırır biri ötekini?

Sığlığa vurmuş cesetler,
Uykuyla vuruluyorum tellere,
Ne mümkün karşı koymak, 
Dalgalar bile boyun eğmiş kaderine, 
Dizilmişler tellerin içine,

Teller tutunmuş çürük tahta direklere, 
Çamur bulaşmış sığlıkta bileklerime, 
Uzuvlarım karşı koyuyor sağır eden dalga seslerine,
Uyku zapt ediyor adımlarımı,
Çağırıyor deliliği tatmış bedenler kaybolurken dalgalarda var güçleriyle,

Nasıl zapt eder bunlar beni?
Nasıl kontrol edemem kendimi?

Herkesi sonsuz bir uyku sarmış, gidiyorlar ellerine anadan üryan,

Öyle kudurmuş ki deniz,
Bir kabarıyor bir sönüyor, sanki öfke dolu bir nefes alıp veriş,
Yutuyor bedenleri, kusuyor cesetleri,
Gök fırtınayla doldurmuş ciğerlerini sınırların içine;

Tel örgüleri nasıl tutar bu çılgın denizi? 

Delirmiş bu dünya, almıyor aklım hiç bir şeyi...