Fırat

Hiçbir şey aynı değil artık.
Ne söylenen sıcak bir günaydın, ne bir iyi geceler, ne yastığa başımı koyduğumda aklımdan geçenler.

Güneşin sensiz bir sabaha doğacağını bile bile bu gece uyuyamadım.
Sonra; düşündüm, yıllardır zaten sensiz doğuyor güneş ama yine de teselli bulamadım. Sensiz doğup, batan güneşten daha kötüsü de varmış be, anladım!

Artık umut da olmayacak doğan günde,
şehir bir aydınlanıp bir söndüğünde,
Osmanbey sokaklarında yürüdüğümde,
bir köşeyi döndüğümde,
seni düşünüp sövdüğümde ya da güldüğümde,
seni hatırlatan her şeyin içinde sen olmayacaksın artık. Yaşarken olmadığın gibi.

Olmadı bu dünyada ne bir malın, mülkün, ne de bir dileğin,
göçtüğünde de olmadı yerin, yurdun ne de bir kefenin.

Dünyada özgürlüktü tutkuyla özlediğin,
Fırat oldu ebedi meskenin.
Özgür ol..!