aman, cıs, kaka, pis

Ağarıyor sokakları eskitmek adına güneş kaldırımlarda, gümbür gümbür şarkılar çalınıyor eksik kalmış tütün dumanlarında yalnız ve duymamak için kulaklarını, görmemek için gözlerini kapayanlar, yürüyor başları eğik.

Kımıldanıyor caddelerde ta eskilerden kalma yaprak kurusu, bilmeden geçmişini biri üzerine basana kadar anımsıyor dakikaları.

Gümbür gümbür çalmasına çalıyor da dinleyen kim?

Ben de yazardım, bir de güzel kapatırdım sayfaları, utanmadan yırtardım da kimsenin ruhu duymazdı.

Acı denen kıldan ince bir boyun, tutmuşuz birinin elini, tutturmuşuz mazgallarda yağmurlar, kuruyana dek yorgan niyetine yapraklar örterdi oysa karıncaların üzerini, kuzeye sırt çevirmişti bir de bunların yuvaları.

Aman tanrım, ne diyorum ben, sıkılmadan bir de sigara mı içiyorum, aman, cıs, kaka, vallahi ben yapmadım.

Sokaklar kimsesiz kalıyor, biz ölümlüler, ölüme terk ediyoruz ölümüne kalkan bakışlarımızı kaçırarak, tırnaklarımızı yemeği de unutmuyoruz, milyonlarca yazık bize.

Koşarak yağan yağmurun altında, yüzümüzün yıkandığının farkına varsak, uçup gidecek soğuyan çay tadında acılar, durup su birikintisinde aksimizi göreceğiz, kendi halimize güleceğiz.

Siz tartışadurun kimin babası kiminkini döver, ben yalnızlığımdan dem vurup yollardayım gece gündüz, aşk molaları veriyorum her durakta, oysa denizlerde yürümüyorum, göğün aksini inciten gemim de yok, bir sigara, bir otostop macerası ve bir de şans delik cebimde, suskunluğumu yedim tuzlayıp.

Yollarda çocuklar, yılan bulmuşlar ölü, yollarda kamyonlar, toza dumana katıyor dünyayı, yollarda bilyeler, içinde maviler, beyazlar, kırmızılar… Hayatımız yangın merdivenlerinden farksız.

Bir masa, üç sandalye, oturmuşum sandalyenin birine keyif çalıyorum, hava mis, yemekler nefis. Kafa şişiriyorum, var mı benim gibi hisseden?

İçiyorum. Soluklana soluklana koymuşum dibine bardağın dünyayı, ulaşmak için ona durmadan içiyorum.

Yapmama izin vermezler bunları, yapsam da kötü kötü bakarlar bakışlarını devirerek. Kim olduğumuzu unutup başkalarının hükmünü başımızda şapkalaştırdığımız vakit, yapamadıklarımızın hepsi ‘aman, cıs, kaka, pis’.

Görsel kaynağı